(impromptu=εκ του προχείρου)
Από την πρώτη στιγμή κατά την οποίαν ενέσκηψε η “κρίσις” (δεν είμαι καθόλου σίγουρος εάν ήταν/είναι όντως πραγματική) επικράτησε ένας απίστευτος μηδενισμός, μία παραίτηση, μία πλήρης παγωμάρα. Αυτό είναι κάτι, το οποίο με έχει αφήσει κατάπληκτο και δεν το έχω απαντήσει. Και ταυτοχρόνως ένα “μίσος” για αυτή τη ρημάδα τη χώρα. Λες και δεν γεννηθήκαμε εδώ (εγώ δεν γεννήθηκα εδώ, αλλά ο πατέρας μου ήταν Έλληνας), λες και η Ελλάδα ήταν ο χειρότερος εχθρός. Τώρα τι στάση ήταν αυτή πάλι δεν το έχω κατανοήσει.
Η “κρίση” όμως αγαπητοί φίλες και φίλοι ήρθε για να μείνει. Και δυστυχώς οι επιλογές ήταν τόσο άστοχες από την εκλογική πλευρά καθώς και την ένδεια ηγετών, ώστε η φτώχεια να θεωρείται δεδομένη για τις επόμενες δεκαετίες (κατά τη γνώμη μου).
Από την πρώτη στιγμή αντέδρασα ως αντι-MEGA (το κανάλι, το οποίο πλέον απέθανε) και έγραφα πως ΕΙΔΙΚΑ σε αυτές τις περιόδους πρέπει να κινηθείς με πολλαπλούς στόχους. Μετά την πρώτη απίστευτη άλωση του δημοσίου πλούτου των πρώτων μνημονικών κυβερνήσεων (μία τεράστια αθλιότητα για την οποίαν δεν γίνεται πλέον λόγος, γιατί άραγε;) επικράτησε μία τυχοδιωκτική συμμορία, η οποία οδηγεί τη χώρα στο μοντέλο του καπιταλισμού τρίτου τύπου. Δεν θα συμβεί ακριβώς, όπως θα το επιθυμούσε αλλά σε έναν βαθμό ήδη έχει συντελεστεί και συντελείται.
Την επόμενη τετραετία, εάν εκλεγεί πάλι (κάτι το οποίο εκτιμώ πως θα συμβεί) θα βιώσουμε μία πολύ σκληρή περίοδο, αμείλικτης εφαρμογής συνθηκών πρώιμου καπιταλισμού και ένα τέταρτο μνημόνιο. Από τη στιγμή εκείνη και μετά δεν θα υπάρχει επιστροφή. Η απομάκρυνση από την φτώχεια θα είναι εξαιρετικά δύσκολη, διότι στον καπιταλισμό τρίτου τύπου η μεγάλη πλειοψηφία, το 60% απλά θα επιβιώνει εντελώς οριακά και με τα κοινωνικά (δήθεν) επιδόματα, ένα 30% θα είναι σε μία μέση κατάσταση, αρκετά καλή με σταθερές εργασίες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και ικανό να επενδύσει, αλλά όχι όμως και να επηρεάζει τις καταστάσεις, ένα 7% με σημαντικά υψηλά εισοδήματα και σχετική επιρροή και ένα 3% στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται πολύ υψηλά έως απίθανα εισοδήματα (πολύ μικρό ποσοστό του 3% τα τελευταία). Αυτά μαζί με την κυβέρνηση θα προσπαθούν να τροποποιήσουν τις αναλογίες , ώστε να φτωχοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερους και να πλουτίζουν ασυστόλως αυτοί. ΜΗΝ εγκλωβιστείτε στο 60%, το οποίο δυστυχώς είναι άλλοτε κατ΄ επιλογήν, άλλοτε εκ των συνθηκών.
Τα προηγούμενα όμως δεν πρέπει ούτε να σας εκπλήσσουν και βεβαίως ούτε να σας απογοητεύουν. Απλώς σας επισημαίνω πως δεν υπάρχει πολύς χρόνος πλέον για δράση. Διότι μετά τις εκλογές (εάν και εφόσον διεξαχθούν, ας το έχουμε και αυτό κατά νου), τα περιθώρια θα είναι πολύ στενά και η μεταπήδηση από το ένα οικονομικό επίπεδο σε άλλο ανώτερο θα είναι πολύ δύσκολη. Προς τα κάτω μην αγχώνεστε θα κυλάτε, όπως σε τσουλήθρα.
Σημ. Τα ποσοστά δεν μπορώ να τα εκτιμήσω προφανώς με ακρίβεια.
