Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Σπουδαία Ανθρώπινα Ερωτήματα

Βαθιά χαμένος μέσα στην Πίνδο λίγο πριν το σούρουπο, ένας μόλις φτιαγμένος χωματόδρομος στο πουθενά συμβολίζει το άγνωστο της πορείας. Ένας χωματόδρομος κατ’ επιλογήν όμως… Θυμάμαι μάλιστα την επιγραφή αρκετά χιλιόμετρα νωρίτερα, η οποία απαγόρευε την διέλευση, διότι υπήρχε και ένα ποτάμι στο ενδιάμεσο και υποτίθεται πως η διαδρομή ήταν αδιέξοδη.

Στην καρδιά της Πίνδου και μάλιστα το σούρουπο, κάποιος θα πρέπει να προσέχει τα σημάδια. Ωστόσο συνέχισα με την πίστη πως κάπου ο δρόμος θα οδηγεί και θα φτάνει… και όντως έφτανε μετά από χαμένους κύκλους στην… Κόνιτσα, όπου με περίμενε μία από τις χειρότερες καταιγίδες, τις οποίες έχω βιώσει στη ζωή μου και μάλιστα νύχτα· κι ένας κατάμαυρος τεράστιος σκορπιός στην άσπρη πορσελάνη της ντουζιέρας στο δωμάτιο! Άντε μετά να κοιμηθείς ήρεμος!

Πόσες φορές μπορεί να αλλάξει εντελώς πορεία η ζωή σου; Πόσες ζωές ζούμε τελικά;

Κι έρχομαι τώρα στη στιγμή, όπου θέτω δύο σπουδαία ανθρώπινα ερωτήματα:

1. Είναι ο άνθρωπος κατά βάθος καλός ή κακός;
&
2. Τι αξίζει περισσότερο στη ζωή;

Μόλις μου γεννήθηκε η σφοδρή επιθυμία να γράψω ένα μυθιστόρημα με πυρήνα αυτά τα δύο ερωτήματα…

Ήδη και για τα δύο προσπαθώ να τα προσεγγίσω μέσω δύο ταινιών μου, εννοώ δύο ακόμα σεναρίων και συνεχώς αμφιταλαντεύομαι.

Αλλά νομίζω πως τις απαντήσεις τις γνωρίζω. Ίσως κάνω και λάθος… Γι’ αυτό πρέπει να γράψω το βιβλίο… για να σκεφτώ περισσότερο.

1. Ο άνθρωπος πιστεύω πως εκ φύσεως είναι καλός. Το πώς όμως μπορεί να οδηγηθεί στο να μετασχηματιστεί σε τέρας είναι ένα σπουδαίο ερώτημα.

Το προηγούμενο αυτομάτως οδηγεί στην (εικαζόμενη) απάντηση του δεύτερου σπουδαίου ερωτήματος.

2. Πρέπει να αγαπάμε περισσότερο τη ζωή παρά το νόημα της.

Νοιώθω συνεχώς πως είναι ίδιον γελοιότητας το να προσπαθεί κάποιος να κατανοήσει το νόημα της ζωής. Όσοι καταριούνται την ζωή καταριούνται τον εαυτό τους. Μόνο όταν την αγαπήσεις, ως έχει, χωρίς να ψάχνεις για νοήματα θα σου αποκαλύψει η ίδια πως δεν αξίζει τίποτα άλλο παρά να την διαχέεις με την αγάπη σου.

Θα ήθελα όμως να προσθέσω εδώ με μία αγάπη δικαιοσύνης και αξιολόγησης και όχι παθητική και άβουλη. Μήπως καταρρίπτω το επιχείρημα; Ίσως.

Θέλω πάρα πολύ να εντρυφήσω σε αυτά τα ζητήματα είτε μέσω βιβλίων μου είτε μέσω ταινιών μου.

Βυθίζομαι ξανά στις σκέψεις μου.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)