Ωραίο θέμα διάλεξα απόψε… Αλλά… αλλά θα ήθελα να θυμηθούμε μία κινηματογραφική ταινία, η οποία αποδόθηκε σε δύο εκδοχές: μία Νορβηγική και άλλη μία Αμερικανική. Και αναφέρομαι στο Insomnia (Αϋπνία). Μεταξύ των δύο η άποψή μου (το έχω γράψει και στο παρελθόν) μακράν καλύτερη είναι η πρωτότυπη Νορβηγική. Ένα ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο εστιάζει ακριβώς σε αυτό: την ψυχολογία. Η υπόθεση απλά “ντύνει” τους χαρακτήρες.
Ο πρωταγωνιστής (εξαίρετος ηθοποιός) είναι αυτό, το οποίο ονομάζουμε… κ@θήκι. Αστυνομικός με δυσμενή μετάθεση, διότι έκανε έρωτα με τη μάρτυρα μιας υπόθεσης, σκοτώνει (κατά λάθος είναι αλήθεια) το συνεργάτη του, το αποκρύπτει, συνδιαλέγεται με τον δολοφόνο, ο οποίος τον είδε και τον εκβιάζει, την “πέφτει” σε 17χρονη μαθήτρια και την ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου όπου διαμένει, ενοχοποιεί φυτεύοντας ένα όπλο στο διαμέρισμα ενός συμμαθητή της δολοφονημένης κοπέλας, δολοφονεί έναν σκύλο για να πάρει τη σφαίρα και να την αλλάξει με αυτήν του δικού του λάθους και γενικά δεν αφήνει όρθιο τίποτα.
Οι αϋπνίες του δεν προέρχονται από τις τύψεις του, αλλά από τον αρκτικό ήλιο (η ημέρα διαρκεί εκεί έξι μήνες και άλλους τόσους η νύχτα).
Το αποτέλεσμα;
Ενώ μία συνάδελφός του αστυνομικός ανακαλύπτει την αλήθεια όσον αφορά την μη σκοπούμενη δολοφονία του συνεργάτη του δεν τον καταγγέλλει. Δεν τον καταγγέλλει για τίποτα και επιπλέον ο ίδιος λαμβάνει ΚΑΙ τα εύσημα από τον διευθυντή της αστυνομίας για τη διαλεύκανση του φόνου, τον οποίον διερευνούσε!
Φεύγει οδηγώντας με τα μάτια του να λάμπουν από την αϋπνία, αλλά δεν είναι παρά ένα κ@θήκι και το γνωρίζει. Ποιο είναι το ενδιαφέρον σημείο; Η αλληλουχία των δυσμενών γι΄ αυτόν γεγονότων καλύπτεται από την τύχη. Ναι τα κ@θήκια τη διαθέτουν ιδίως στην πιο κρίσιμη στιγμή.
Μία ακριβής περιγραφή της πραγματικότητας σε κάθε χώρο και τομέα…
Σημ.: Στη φωτογραφία το… κινηματογραφικό κ@θήκι της ταινίας, ο θαυμάσιος Στέλαν Σκάρσγκορντ.
