Ομολογώ πως η πρώτη εργάσιμη και λειψή εβδομάδα του 2017 μου άφησε μία στυφή γεύση στο στόμα μου από πολλές απόψεις. Δεν αφορά μόνο τα προσωπικά ζητήματα. Κυρίως συνάντησα και συνομίλησα με αρκετούς ανθρώπους από τον χώρο της ελεύθερης αγοράς και διαπίστωσα αυτό, το οποίο όλοι γνωρίζουμε: πρακτικά καταρρέουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Νοιώθω πολύ έντονα την ανάγκη να υπενθυμίσω τον 14ο (και σπουδαιότερο) κανόνα, τον οποίο σας ανέφερα πριν από λίγες ημέρες στο άρθρο μου περί καθημερινής επιβίωσης.
Αντιγράφω:
Παραδόσου αλλά μην εγκαταλείπεις
Η παράδοση όσο και εάν αυτό σας φαίνεται τουλάχιστον παράδοξο αποτελεί τον πυρήνα της επιβίωσης. Τούτο διότι σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι τους περιορισμούς είτε τους δικούς σου είτε των συνθηκών του περιβάλλοντος σου. Εδώ κρύβεται και η ουσία της έννοιας, την οποία σας έχω πάμπολλες φορές αναφέρει:
ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ!
Και για την συνέχεια θα ήθελα να συμπληρώσω με κάποια παλιότερη μου ανάρτηση, η οποία απαντά στο ερώτημα:
Πρέπει άραγε να Ανησυχώ;
Σας απαντώ με κρυστάλλινη ειλικρίνεια και το επόμενο αφορά την ίδια τη ζωή:
Η ανησυχία είναι αυτοταπείνωση – Η εμπιστοσύνη είναι αξιοπρέπεια.
Worry is self-humiliation – Trust is dignity!
Ακούστε το τώρα και με θαυμάσιο και μελωδικό τρόπο από τους The Winans & Anita Baker – Ain’t No Need To Worry (δεν υπάρχει καμία ανάγκη να ανησυχείς).
Καλό σας βράδυ!
Υπενθύμιση: Δεν γράφω μόνο άρθρα. Ετοιμάζω πολλά ενδιαφέροντα, τα οποία θα μοιραστώ μαζί σας και πάντα με την λογική πως οφείλεις να φωτίζεις τον Κόσμο για το πανανθρώπινο καλό. Όχι στο σκότος του μυαλού και του Πνεύματος. Ανάψτε τις δάδες σας.
