Επειδή συναντώ αρκετούς ανθρώπους γύρω μου με εμφανή (καλά όμως καμουφλαρισμένα) σημάδια βαθειάς κατάθλιψης θα ήθελα να γράψω δύο λόγια… Η κατάθλιψη είναι η χειρότερη μορφή ασθένειας και μην αμφιβάλετε καθόλου γι’ αυτό… Τίποτα δε συγκρίνεται μαζί της…
Λοιπόν. Κατ’ αρχήν, όσες/οι έχετε παιδιά ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ να εμφανίζετε έστω και ίχνη κατάθλιψης. Έχοντας λάβει το μέγιστο δώρο της ζωής είστε αν μη τι άλλο αχάριστοι. Καμία δικαιολογία. Επειδή μάλιστα θα επηρεάσετε αρνητικά τα παιδιά σας να έχετε υπ’ όψη σας, πως εάν δεν γίνουν καλύτερα από εσάς θα γίνουν σαφώς χειρότερα. Με την κατάθλιψη τους δείχνετε τον δρόμο για την θλίψη και την δυστυχία. Τελεία και παύλα…
Εάν δεν έχετε παιδιά, μην ασχολείστε με την κατάθλιψη… Δεν έχει νόημα, διότι μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε θέλετε.
Ωστόσο εάν έχετε έστω και μία/έναν φίλη/ο απαγορεύεται και αυτό. Διότι δεν έχεις το δικαίωμα στη ζωή να απογοητεύεις συνανθρώπους σου… Πολύ εγωιστικό αυτό…
Επειδή όμως είμαστε άνθρωποι και συμβαίνει (κακώς μεν, κάκιστα, αλλά συμβαίνει τι πρέπει να κάνετε);
Do Something! (Κάντε κάτι)! Οτιδήποτε, αλλά ΚΑΝΤΕ!
Τηλεφωνήστε, σκουπίστε, βγείτε έξω κάντε κάτι, οτιδήποτε… Αλλά μην βυθίζεστε στις άθλιες σκέψεις…
Άλλη φορά θα σας αναλύσω από πού προέρχεται ιστορικά αυτό το τόσο σπουδαίο (ουσιαστικά) παράγγελμα.
Do something λοιπόν!
Έχετε δει τις ταινίες “Πολύ σκληρός για να πεθάνει” (“Die Hard”) ο πρωτότυπος τίτλος με τον Bruce Willis; Σε μία σκηνή (εάν θυμάμαι καλά) κρατιέται από το λεπτεπίλεπτο χέρι της όμορφης παρτενέρ του από τον 90ό όροφο ενός ουρανοξύστη στο κενό (βέβαια σε άλλες περιπτώσεις η κοπέλα ούτε κουταλάκι του γλυκού δεν θα μπορούσε να κρατήσει, αλλά τέλος πάντων καταφέρνει να κρατά τα 90 κιλά του Willis με το ένα της χέρι).
Αυτή έντρομη τον ερωτά:
-“Τι να κάνω”;
Και αυτός αλαφιασμένος της απαντά:
-“Do something!” – “Κάνε κάτι επιτέλους!”
Στην προτροπή του όμως αυτή σαν να ξυπνά και παρατηρεί (λέμε τώρα) δίπλα ένα σχοινί, το οποίο κρέμεται κλπ, του το δίνει και τον σώζει… ή κάπως έτσι…
Δεν έχει σημασία, είναι όντως κινηματογραφική ταινία, ωστόσο όμως ισχύει απολύτως στην πραγματικότητα…
Παρένθεση Teucris Cinè: Θα μπορούσε βέβαια να τον… αφήσει στο κενό, αλλά αυτό δεν έχει νόημα, διότι επίκειται και το ευτυχές τέλος… Μετά από κάθε ταινία οι σκληροί έχουν έτοιμη και μία… σύζυγο, η οποία παρεμπιπτόντως είναι διαζευγμένη και με ένα παιδί. Οι σκληροί όλα έτοιμα τα παίρνουν. Κλείνω την παρένθεση…
Κάτι ακόμα: Εάν νοιώθετε άβολα διαβάζοντας τα προηγούμενα, ίσως να παρουσιάζετε σημάδια κατάθλιψης και… αυτόματα εμφανίζεται μία ανάδραση και σίγουρα θα θέλετε να με κάνετε πλοκ. Μην το κάνετε… Καλύτερα τηλεφωνήστε μου και “λούστε” με, (η λέξη παρεξήγηση δεν ανήκει ούτε καν στα τελευταία φύλα του λεξιλογίου μου). Θα νοιώσετε και καλύτερα και εμένα δεν θα με χάσετε και από φίλο (κι εγώ εσάς), διότι δεν ιδρώνει και πολύ το αυτί μου… και δεν κακίζω και κανέναν… και… κάνατε και κάτι!
Do something!
