Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Πέραμα και Αγία Βαρβάρα

Διαβάζω σε ένα άρθρο για τις περιοχές με τις υψηλότερες και χαμηλότερες τιμές στην Αττική. Οι φτηνότερες είναι στο Πέραμα και την Αγία Βαρβάρα. Οι ακριβότερες στη νέα μόδα των Νοτίων Προαστίων.

Επίσης διάβασα πως πουλήθηκε μία εκ των τεσσάρων… πεταλούδων στη Βουλιαγμένη προς 4,75 εκ ευρώ (μία από τις δύο των 300 τ.μ., οι άλλες επίσης δύο των 500,00 τ.μ. τιμολογούνται 6,5 εκ. ευρώ).

Μετά αναζητώ την… τύχη μου στο Πέραμα και την Αγία Βαρβάρα. Γιατί εκεί; Διότι ακριβώς εκεί οι τιμές είναι χαμηλότερες! Και σκέφτομαι διάφορα.

Κατ΄ αρχήν το να επιτύχεις μία πώληση σε κτίριο τύπου… πεταλούδας και των συναφών θα πρέπει να υπολογίσεις το κόστος αυτής της πώλησης. Απευθύνεσαι σε πελάτες ενδεχομένως άπειρου υπερ-εγώ, οι οποίοι έχουν ανάλογες απαιτήσεις. Τα γραφεία σου πρέπει να είναι εξαιρετικά πολυτελή, τα αυτοκίνητα το ίδιο, ενώ θα χρειαστούν και μερικά πανάκριβα δωράκια, όπως κάποια γεύματα στα ακριβότερα εστιατόρια και πολλά άλλα ακόμα. Και η πώληση ΔΕΝ είναι κατ΄ ανάγκην εξασφαλισμένη.

Στο Πέραμα και την Αγία Βαρβάρα εάν παρουσιαστείς με ένα σχετικά ακριβό αυτοκίνητο το πιθανότερο είναι πως θα χάσεις την πώληση. Το ίδιο εάν το γραφείο σου είναι σχετικά πολυτελές. Το πιθανότερο είναι να σκεφτεί ο πελάτης σου και υποψήφιος αγοραστής πως περισσότερο σε ενδιαφέρουν αυτά παρά η ποιότητα της κατασκευής.

Άρα εδώ το προφίλ σου πρέπει να είναι χαμηλό, ακόμα και εάν διατηρείς έπαυλη 500 τ.μ. στην Κηφισιά.

Αλλά γιατί να αποκλείσεις το Πέραμα και την Αγία Βαρβάρα; Τι κακό έχουν αυτές οι περιοχές; Μήπως είναι μακριά από το κέντρο; Στην Αττική ΟΛΕΣ οι περιοχές είναι μακριά. Από πού; Από οπουδήποτε. Διότι δεν είναι μόνον η απόσταση αλλά και η κυκλοφορία. Εάν δεν στοχεύεις σε καθαρά κεντρικές συνοικίες, όπως το Παγκράτι, το Κουκάκι, όπου αλλού είναι σχεδόν το ίδιο.

Μία περίοδο έπρεπε να μετακινούμαι από κέντρο προς Νέα Ερυθραία. Πολύ ωραία περιοχή η δεύτερη δεν αντιλέγω, αλλά από χρόνους μετακίνησης αφήστε το καλύτερα. Τώρα εάν θέλεις οπωσδήποτε να βλέπεις την Ακρόπολη υπάρχουν πολλά σημεία, αλλά κατά κανόνα είναι στους άνω ορόφους. Εάν το κριτήριό σου είναι αυτό οι επιλογές σου είναι καθορισμένες εκ των προτέρων. Εάν όχι τότε οπουδήποτε και εάν είσαι είναι σχετικά το ίδιο.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Δεν έχω πρόθεση να προτείνω κάτι. Σαφώς και τα γράφω με την επενδυτική οπτική. Ωστόσο θα ήθελα να σημειώσω πως έχει επικρατήσει μία… μανία της τοποθεσίας σάμπως το σπουδαιότερο να είναι αυτό. Στην Αττική η βασική λέξη είναι “συμβιβασμός” και όχι οπωσδήποτε με την αρνητική της έννοια. Πουθενά δεν διαβάζω πέραν των τιμών κανένα άλλο κριτήριο επιλογής (και επένδυσης για τους ενδιαφερόμενους).

Και όλα αυτά τα ανόητα, τα οποία γράφονται οδηγούν σε “αγελαίες” συμπεριφορές και αντιστοίχως γελοία επιχειρήματα.

Σβήστε τις τιμές και αναρωτηθείτε ΕΣΕΙΣ τι θα θέλατε και τι σας εξυπηρετεί. Και τότε θα διαπιστώσετε πως ο οικονομικός χάρτης θα τροποποιηθεί ουσιωδώς.

Τονίζω και πάλι πως όλα τα προηγούμενα αποτελούν μόνο ερέθισμα για περαιτέρω σκέψεις και όχι συμπεράσματα.

Σημ. Ο τίτλος της φωτογραφίας (Αθήνα) είναι “όχι φυλακισμένος στις σκέψεις των άλλων”.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)