Χθες αργά το βράδυ παρακολούθησα σε απ΄ευθείας μετάδοση την συνεδρίαση της επιτροπής του Κογκρέσου σχετικά με τον προτεινόμενο δικαστή για το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. Δεν θα αναφερθώ ονομαστικά, απλά ο αξιολογούμενος δικαστής είναι ο Μπ. Κ., τον οποίον πρότεινε ο νυν Πρόεδρος.
Ο συγκεκριμένος ενώ εθεωρείτο μία σίγουρη επιλογή δέχθηκε ξαφνικά σοβαρές κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση, απόπειρα βιασμού μέχρι και συμμετοχή σε ομαδικό βιασμό από τρεις διαφορετικές γυναίκες.
Τα περιστατικά ωστόσο διημείφθησαν όταν ήταν ακόμα στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Υποτιθέμενες πράξεις 36 ετών.
Το σκηνικό ήταν αυτό, το οποίο ονομάζουμε σκηνικό Αμερικάνικης ταινίας. Η επιτροπή των γερουσιαστών, ο εξεταζόμενος δικαστής και πίσω του η γυναίκα του και οι φίλοι του. Προηγουμένως όμως είχε καταθέσει από την ίδια θέση ακριβώς η βασική κατήγορος, καθηγήτρια Πανεπιστημίου, η οποία θεώρησε, όπως δήλωσε, υποχρέωσή της (πολιτικό καθήκον) να ενημερώσει τον Αμερικανικό λαό για το συγκεκριμένο άτομο, αφού πλέον επρόκειτο για μία θέση τεραστίας σημασίας.
Μία περίπλοκη υπόθεση τις άκρες της οποίας δύσκολα μπορεί κάποιος να διακρίνει, πόσω μάλλον να αποδείξει. Εξ’ άλλου για θέσεις εξουσίας σφάζονται παλικάρια..
Τι θα έκανα σκεφτόμουν, εάν ήμουν ένας έντιμος γερουσιαστής της επιτροπής. Πώς θα ψήφιζα; Μη νομίζετε, υπάρχουν κατευθυνόμενοι αλλά υπάρχουν και ανεξάρτητοι πολιτικοί.
Δύο παρατηρήσεις έκανα και αποφάσισα:
- Ο δικαστής ακολούθησε μία δακρύβρεχτη, συναισθηματικά φορτισμένη αυτοπαρουσίαση. Προσεκτικά ζυγισμένη με έντονες συσπάσεις του προσώπου του, χαρακτηριστική αμηχανία και μεγάλες παύσεις για να πιεί νερό. Είχε και έντονα τα σημεία αυτοκριτικής αλλά σε ελάσσονος σημασίας θέματα, όπως οι κραιπάλες των μαθητικών/φοιτητικών του χρόνων. Αρνήθηκε κάθε κατηγορία. Δεν με έπεισε αυτός ο τρόπος. Βασιζόταν στο συναίσθημα και όχι στην αποφασιστική δύναμη της αληθείας (πάντα κατά τη γνώμη μου).
- Η σημαντικότερη όμως λεπτομέρεια ήταν αλλού. Οι γερουσιαστές ήταν όλοι άνδρες και από τις γυναίκες η μία αρκετά μεγάλης ηλικίας. Η άλλη όμως είναι μία γερουσιαστής με μέλλον. Προερχόμενη από το Δημοκρατικό κόμμα με μεγάλη δράση και με φήμες πως θα διεκδικήσει και το Προεδρικό αξίωμα. Ηλικίας γύρω στα 60 είναι μία πάρα πολύ γοητευτική και όμορφη γυναίκα. Εκεί, ο δικαστής έδειξε να αλλάζει ύφος. Στις ερωτήσεις της απαντούσε με ερωτήσεις και όχι με τον ίδιο τρόπο, όπως απαντούσε στους άλλους. Φαινόταν κάτι αδιόρατα διαφορετικό, το οποίο παρατήρησε και η ίδια αλλά η πολιτική της εμπειρία την προστάτευσε. Όλα τα προηγούμενα με ελάχιστες ενδείξεις.
Δεν μπορώ φυσικά να γνωρίζω τα γεγονότα. Αλήθεια ή ψέματα, κατασκευασμένα ή μη. Ωστόσο η δική μου ψήφος θα ήταν αρνητική. Δεν σημαίνει πως θα ήταν όμως και σωστή. Μπορεί να τον αντιπαθουσα, αλλά δεν σημαίνει πως θα υιοθετούσα και τις κατηγορίες εναντίον του.
Αλλά τελικά αυτά τα δύο στοιχεία και η προσωπική μου εμπειρία, μου υποδείκνυαν αυτό.
Σημ. Το γιατί οι κατηγορίες αυτές αναδύθηκαν 36 έτη μετά δεν με απασχολεί. Η κρίση μου βασίζεται στον τρόπο αντίδρασης του ιδίου και όχι στην αξιοπιστία ή αλήθεια των κατηγόρων γυναικών.
