Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Να Ανησυχώ με την Τουρκία;

Κάθε λίγο και λιγάκι διαβάζουμε απειλητικές δηλώσεις εν είδει προειδοποιήσεων από την πλευρά Τούρκων αξιωματούχων καθώς και δηλώσεις… σωφροσύνης, τύπου ναι μεν αλλά από την Ελληνική πλευρά (όπως αυτή περί… ισοπέδωσης Ελληνικού εδάφους). Μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: Υπάρχει κάποιος σοβαρός κίνδυνος από την Τουρκία;

Η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ, με την υπο-σημείωση “αυτή τη στιγμή”.

Η Τουρκία είναι ένας μόνιμος κίνδυνος ούτως ή άλλως εδώ και κάποιους αιώνες. Και όχι μόνο κίνδυνος, αλλά και πρώην κατακτητής αλλά και αιτία πολλών εθνικών συμφορών και εισβολών (ασχέτως του μεριδίου ευθύνης της Ελληνικής πλευράς).

Αλλά τη δεδομένη στιγμή δεν υφίσταται κίνδυνος• και οι απειλές είναι πάντα ένδειξη μη δράσης. Όταν έχεις σκοπό να κάνεις κάτι δεν απειλείς. Το κάνεις. Τόσο απλό. Ειδικά μάλιστα όταν είσαι και meta-Sultan και η εξουσία σου έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από οτιδήποτε άλλο. Μία πολεμική σύρραξη είναι θανάσιμος κίνδυνος για κάθε… εξουσία. Το ίδιο ισχύει και για την μετανοημένη (χα) Βόρεια Κορέα και για το στυγνά θεοκρατικό Ιράν και οπουδήποτε αλλού επικρατούν ανάλογα καθεστώτα.

Οι απειλές εξυπηρετούν στην δημιουργία φόβου των πολιτών. Τίποτα άλλο. Και ο φόβος είναι ένα επιθυμητό συστατικό και στην περίπτωση της Ελληνικής πλευράς. Ο εντόπιος micro-Stalin ωφελείται από τις απειλές (και δεν γνωρίζω τι ακριβώς μεταδίδεται στα γειτονικά μέσα, διότι ενδέχεται να διασπείρεται και ο φόβος της Ελλάδας εκεί).

Οι δύο ηγεμόνες γείτονες αλληλο συνεννοούνται με τα μάτια και αρέσκονται σε αυτήν την ανταλλαγή απειλών και δηλώσεων υπεράσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων, διότι προκαλούν φόβο στους “υπηκόους” τους. Δεν θα διακινδυνεύσουν ποτέ την εξουσία τους μπλέκοντας σε εξαιρετικά αβέβαιες και απρόβλεπτες εμπλοκές. Προσωπικά πιστεύω πως αυτό περισσότερο συμβαίνει στην Τουρκία, όπου πρόκειται για ένα πραγματικά σκληρό καθεστώς• εδώ ακόμα έχουμε… χρόνο.

Να ανησυχήσετε όταν τη θέση του meta-Sultan καταλάβει “διανοούμενος” πολιτικός με μόρφωση, όπως ήταν ο Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος σε μόλις 11 μήνες της πρώτης πρωθυπουργικής περιόδου του διέταξε την εισβολή στην Κύπρο.

Ο Ετζεβίτ δεν απείλησε. Η Κύπρος όμως είναι τώρα μισή.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)