(Αυτό με αφορμή ένα σχόλιο του Αλέξανδρου και αφού έφτασε σε μέγεθος άρθρου, νομίζω θα ήταν πολύ χρήσιμο να το διαβάσουν και άλλοι).
Αλέξανδρε καλημέρα! Το βιβλίο σου εκφράζει τη δική σου άποψη και πρέπει ΕΣΥ να το πιστεύεις. Και κάθε αναγνώστης το εκλαμβάνει διαφορετικά και όλα τα βιβλία έχουν το δικό τους κοινό. Προφανώς και μπορούν να υλοποιηθούν οι ιστορίες σου κινηματογραφικά.
Στη δική μου περίπτωση δεν αναλαμβάνω έργα τρίτων αφού γράφω ο ίδιος τα δικά μου σενάρια και τα υλοποιώ με τον τρόπο μου. Ούτε έχω δυνατότητα να επέμβω και να “πείσω” κάποιον άλλον παραγωγό να το κάνει, διότι καθ΄ ένας μας έχει την δική του στόχευση και πολιτική.
Θα σου συνιστούσα αφού είσαι και Αθήνα (αλλά υπάρχει και η Θεσσαλονίκη και αλλού) να κανονίσεις μερικά ραντεβού με εταιρείες κιν/κών παραγωγών και να τους εκθέσεις τις σκέψεις σου και το βιβλίο σου. Στατιστικά οι πιθανότητες είναι λίγες αλλά αυτό ισχύει για όλα τα σενάρια και βιβλία όλων των συγγραφέων (ακόμα και για να εκδοθούν).
Ωστόσο αυτό δε σημαίνει τίποτα, διότι στην αναζήτηση υπάρχει πιθανότητα να ταιριάζει το βιβλίο σου με εκείνο, το οποίο τη δεδομένη στιγμή ψάχνουν. Χιλιάδες σενάρια υποβάλλονται στο Χόλλυγουντ, για να σου δώσω μία εικόνα, την οποίαν γνωρίζω κάπως αλλά πολύ λίγα περνούν στο στάδιο της παραγωγής. Και δεν έχει σχέση κατ΄ ανάγκην εάν είναι “καλά” ή όχι. Σημασία έχει τι αναζητά τη δεδομένη στιγμή κάποιος παραγωγός.
Επίσης να γνωρίζεις πως ο χώρος είναι άκρως ανταγωνιστικός και υπάρχουν πολλοί εξαίρετοι συγγραφείς και σεναριογράφοι οπότε οι επιλογές είναι σκληρές. Κατά μία έννοια είναι θέμα “τύχης” και συγκυριών. Οπότε θα επιμείνω και πάλι στην πρώτη πρόταση, πως ΕΣΥ πρέπει να πιστεύεις και να επιμείνεις στο βιβλίο σου και να το δείξεις σε πιθανούς ενδιαφερόμενους. Χρειάζεται μία ΔΙΚΗ σου επιχειρηματολογία.
Πάντως να γνωρίζεις πως εάν περάσεις τα βράδια έξω από τις βίλλες των κιν/κών παραγωγών στο Μαλιμπού της Καλιφόρνιας τα φώτα είναι αναμμένα, διότι διαβάζουν τα σενάρια, τα οποία τους υποβάλλουν (και καμία σχέση των ανέμελων, οι οποίοι απολαμβάνουν τα πλούτη τους άκοπα).
Οι κιν/κές ταινίες και τα θεατρικά έργα απαιτούν πολύ χρόνο, χρήμα και κόπο και μία απόφαση επιλογής ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ είναι ουσιαστικά μία ρίψη ενός κέρματος κορώνα – γράμματα, διότι ποτέ (το τονίζω ΠΟΤΕ) δεν γνωρίζεις πως θα ανταποκριθεί το κοινό σου.
Ελπίζω να έδωσα κάποιο στίγμα του σκεπτικού των παραγωγών και πώς θα πρέπει να τους προσεγγίζεις ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ όμως πάντα ΕΣΥ στα γραπτά σου.
