Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Λαϊκισμός και Παραίτηση

Ο Λαϊκισμός δείχνει να επικρατεί διεθνώς. Ασχέτως της ποιότητας των εναλλακτικών λύσεων, από την μία άκρη του Ατλαντικού έως στην Τουρκία μόλις προχθές, στην Ελλάδα με ρεκόρ επιτυχιών εδώ και δεκαετίες και με αναρίθμητους “σωτήρες”, στην Ρωσία, Ουκρανία, Ουγγαρία, στην Βρετανία με το Brexit (με το οποίο συμφωνώ, αλλά όχι όμως και με τους λόγους για τους οποίους ψηφίστηκε), στην Γαλλία ενδεχομένως σύντομα και ουκ έστιν τέλος.

Τι σημαίνει όμως “λαϊκισμός”;

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία άνοδος του λαϊκισμού, όπως γίνεται αντιληπτή από τους νοήμονες. Η ορθή ερμηνεία του είναι η επικράτηση των απελπισμένων – παραιτηθέντων και ουδόλως έχει να κάνει με πολιτικούς λόγους. Είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας. Και δεν αποτελεί σημερινό φαινόμενο. Δείτε την μεγάλη αρχαία Αθήνα, από τι καταστράφηκε και μελετήστε πάρα πολύ προσεκτικά την μητέρα όλων των σύγχρονων δυτικών πολισμών: την Αρχαία Ρώμη!

Ο λαϊκισμός είναι η “γλώσσα” των καταθλιπτικών, των όσων έχουν παραιτηθεί πρακτικά από τη ζωή και ονειρεύονται μόνο ή εντελώς εφήμερα οφέλη και διασκεδάσεις ή/και καταστροφές οι οποίες θα τους σώσουν, αφού αυτοί οι ίδιοι είναι ανίκανοι να σωθούν.

Αυτό, το οποίο συμβαίνει διεθνώς είναι ακριβώς η αύξηση αυτής τη κατηγορίας των ψυχολογικά “ασθενών” (αδύναμων). Οι οπαδοί του λαϊκισμού είναι είτε απλοί καλόπιστοι αφελείς είτε αδύναμοι άνθρωποι είτε εντελώς απελπισμένοι, οι οποίοι εναποθέτουν στην καλύτερη περίπτωση την λύση των προσωπικών προβλημάτων τους σε εξωτερικούς παράγοντες ενώ στις ακραίες εκδοχές ονειρεύονται πολέμους και καταστροφές για να λυτρωθούν οι ίδιοι από το προσωπικό τους μαρτύριο. Ούτε κατά διάνοια μπορούν να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και να αναλάβουν την δική τους ζωή στα χέρια τους. Φυσικά αποτελούν και τα ευκολότερα θύματα των απατεώνων κάθε είδους (υπάρχουν διαβαθμίσεις στο επίπεδο της κατάθλιψης). Και ακόμα περισσότερο φυσικά μέσα στα προηγούμενα οι κάθε είδους καιροσκόποι, οι οποίοι προσβλέπουν οφέλη από τους παραπάνω και οι οποίοι ευνοούν αυτή τη μορφή του πολλαπλασιασμού των μελλοντικών θυμάτων τους.

Εάν προσέξετε θα δείτε την κοινή τάση και τα κοινά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές όλων των προηγουμένων υποστηρικτών του λαϊκισμού ανεξαρτήτως κράτους προέλευσης.

Ωστόσο για να μην είμαι και τόσο σκληρός θα θεωρήσω, πως η απελπισία οδηγεί πάρα πολλούς ανθρώπους στις σειρήνες του λαϊκισμού. Και σε αυτό δεν έχουν πάντοτε άδικο με την έννοια πως η “άλλη” πλευρά δεν κατάφερε να τους δώσει κάποιο πραγματικό εργαλείο ανάπτυξης της προσωπικότητας τους ή να τους παρέχει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης αλλά τους άφησε έρμαια στην δίνη μίας ζωής χωρίς ελπίδα και προοπτική. Να μην αναφερθώ στις ακραίες μορφές εκμετάλλευσης τις οποίες υφίστανται, όπου και όποτε.

Οι λαϊκιστές είναι μάστορες στην διαχείριση της ελπίδας. Αφού πρώτα δημιουργήσουν προκλητικές προσδοκίες ανακούφισης, μόλις επιτύχουν το στόχο τους καταστρέφουν κάθε ίχνος της, την οποία οι ίδιοι δολίως καλλιέργησαν γνωρίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα συντρίψουν (τσακίσουν) το ήδη κατεστραμμένο ηθικό των θυμάτων τους. Και φυσικά το επιτυγχάνουν!

Και προσέξτε και πάλι, πως σε όλες τις εκδοχές του λαϊκισμού το όραμα είναι μία μεγάλη, δυνατή χώρα, όπου ο κάθε μικρός ταλαίπωρος πολίτης θα έχει την ψευδαίσθηση ότι ανήκει και συμμετέχει. Το που συμμετέχει είναι ένα άλλο θέμα. Πάντα όμως η “αδυναμία ” είναι ο στόχος και πάντα το δόλωμα η ψευδαίσθηση της ισχύος.

Δεν υπάρχει τίποτα καλό, το οποίο μπορεί να προέλθει από έναν λαϊκιστή, διότι δεν υπάρχει κανένα ήθος μέσα τους. Προφανώς υπάρχει τεράστια ικανότητα και άκρατος καιροσκοπισμός. Συνεπώς είναι σίγουρα καμένα χαρτιά οι ίδιοι, οι οποίοι όμως θα κάψουν και όλη την υπόλοιπη τράπουλα, διότι οι λαϊκιστές πράττουν απόλυτα συνειδητά και έχουν τον φόβο της πληρωμής του αντιτίμου της αθλιότητάς τους· πολύ δυσάρεστο συνεπακόλουθο = εξαιρετικά δύσκολα αποκολλούνται από την εξουσία άπαξ και την καταλάβουν (και συνήθως αφήνοντας πίσω τους ερείπια για όλους).

Η (ανύπαρκτη) “λύση” δεν θα προέλθει από την πολιτική, αλλά από την ψυχιατρική. Και δεν πρόκειται να προέλθει, διότι αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο άνθρωπος.

Viva στους έξυπνους λαϊκιστές! Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους ανήκει!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)