Στους αγαπημένους φίλους μου (και φίλες προφανώς) άνω των –ήντα, οποιοδήποτε –ήντα και εάν αφορά αυτό. Επειδή τυγχάνει να είμαι και εγώ “χορηγός” αυτής της περιόδου της ζωής μου, η οποία παρά τη δεδομένη αισιοδοξία μου μάλλον έχει περάσει το 50% της στατιστικά πάντα προσδοκώμενης διάρκειάς της μπορώ πλέον εκ του δεδομένου κύρους, το οποίο έχω λόγω αυτής να σας πληροφορήσω πως το ζήτημα δεν είναι ηλικιακό, αλλά δημιουργικό.
Δεν υπάρχει καμία κρίση ηλικίας, εφ΄ όσον φυσικά αποδέχεσαι την έννοια της φυσικής ωρίμανσης αλλά μόνον κρίση δημιουργίας.
Ως εκ τούτου, εάν έχετε (ή αν δεν έχετε να ανακαλύψετε), τρόπους δημιουργίας, τότε δεν πρόκειται να βιώσετε καμία ομώνυμη κρίση. Απλά ίσως αγχωθείτε λίγο για το πότε θα προλάβετε να τα υλοποιήσετε αυτά, τα οποία σκέπτεστε ή ονειρεύεστε να δημιουργήσετε. Αυτό όμως ταυτοχρόνως θα προκαλέσει μία ισχυρότατη ώθηση παραμονής στον μάταιο (ή μήπως όχι) τούτο κόσμο και δεν θα θέλετε να τον εγκαταλείψετε ούτως ή άλλως.
Ελπίζω να διατηρήσω την ίδια άποψη και στα επόμενα, οσαδήποτε –ήντα μου.
