Ακούμε πολύ συχνά την λεγόμενη “επιστροφή στην κανονικότητα”. Ποια είναι άραγε αυτή η περιβόητη κανονικότητα; Και γιατί να επιστρέψουμε σε εκείνη την κανονικότητα; Ποιοι ήταν οι ωφελημένοι της τότε κανονικότητας; Διότι στο μυαλό μου κάτι άλλο μου θυμίζει αυτή η λέξη.
Από την άλλη παρατηρώ γύρω μου μία προσαρμογή στη νέα κατάσταση. Είναι ένδειξη ικανότητας μεταβλητότητας αυτό ή μήπως παραίτησης; Εμένα μου φαίνεται το δεύτερο.
Διότι η ευελιξία και η ικανότητα προσαρμογής εμπεριέχει την φιλοδοξία της ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης· άλλωστε είναι παραίτηση μεταμφιεσμένη σε μία νέα δήθεν τακτοποιημένη κανονικότητα, κοινώς “βόλεμα”. Και το τελευταίο είναι ακριβώς το στάδιο πριν την –δεδομένη πλέον- υποδούλωση.
Επιστροφή λοιπόν στην “κανονικότητα” της νέας υποδούλωσης;
Δεν το αποδέχομαι.
