Πριν αρχίσουμε να μαθαίνουμε την… Τουρκική και την Ρωσσική γλώσσα, προκειμένου να διαβάζουμε απ΄ ευθείας τις ειδήσεις από το Καζακστάν, τη Ρωσσία, την Τουρκία κλπ. θα ήθελα να σημειώσω ένα-δύο πράγματα.
Υπάρχει μία σαφής διάκριση πλέον μεταξύ των αρχηγών των κρατών και των επιθυμιών των λαών. Γιατί τι γράφω αυτό; Διότι στη ναζιστική Γερμανία, τη φασιστική Ιταλία αλλά και την αυτοκρατορική Ιαπωνία των δεκαετιών 1920-1945 οι πολίτες στην πλειοψηφία τους ήθελαν και υποστήριζαν τις θέσεις των αρχηγών τους. Εξέφραζαν μία κοινή επιθυμία, οσαδήποτε ποταπή και εάν ήταν. Κυρίως ήταν επιθυμία ανωτερότητας και κατάκτησης των υπολοίπων. Θα μπορούσε όμως να ήταν και άλλη (να τιμωρήσουν ή να εκδικηθούν λόγου χάριν).
Σήμερα όταν ερμηνεύουμε τις εξελίξεις αναφερόμαστε ΜΟΝΟ στους αρχηγούς των κρατών και ΟΧΙ στους ίδιους τους λαούς. Και εδώ αρχίζει η δυσκολία, διότι το οικοδόμημα πάσχει εγγενώς και κρύβεται μία ύπουλη παγίδα. Μπορεί να υπάρχουν ιστορικά μίση αλλά δεν σημαίνει πως αυτά αποτελούν κίνητρα πολεμικών δράσεων.
Οι Ρώσσοι με τους Ουκρανούς δεν έχουν καλό ιστορικό. Ιδίως κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ οι δεύτεροι καλωσόρισαν τους ναζί ως ελευθερωτές από τον δυνάστη Στάλιν (ασχέτως εάν οι ναζί στερούνταν “λεπτών”… συναισθημάτων). Αλλά σήμερα τι θα απαντούσαν οι μεν και οι δε; Θα ήθελαν πραγματικά μία πολεμική σύρραξη; Και εάν τη θέλουν, πόσοι είναι αυτοί και τι ισχύ έχουν στην κοινωνία;
Και η Ελλάδα με την Τουρκία έχουν μακρύ και αιματηρό ιστορικό αλλά δε σημαίνει πως σήμερα θέλουν οπωσδήποτε να λύσουν τις διαφορές τους με πολεμικό τρόπο. Προφανώς δεν αναφέρομαι σε ακραία στοιχεία ή πως θα υπάρξει αδράνεια εάν συμβεί κάτι. Αυτό είναι άλλο θέμα.
Αυτή η μικρή “λεπτομέρεια” περνάει απαρατήρητη και δημιουργεί επικίνδυνες παρανοήσεις. Διότι σε μία πολεμική εμπλοκή εάν δεν υπάρχει συνολική αποδοχή το αποτέλεσμα είναι ριψοκίνδυνο. Θυμηθείτε πως ακόμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήθελαν να συμμετάσχουν στην Ευρωπαϊκή σύρραξη το 1939, ασχέτως εάν υποστήριζαν υλικοτεχνικά τους συμμάχους τους. Μετά το Περλ Χάρμπορ άλλαξαν όλα, διότι οι Ιάπωνες τους έδωσαν το κίνητρο.
Δεν δίνω απαντήσεις ούτε και αναλύω (για την ώρα) τις καταστάσεις και τι ενδέχεται να συμβεί (οι προφητείες δεν… κατέβηκαν)! Οι ερμηνείες όμως πρέπει να είναι πολύ περισσότερο προσεγμένες και όχι επιφανειακές, διότι παραμονεύουν… εκπλήξεις!
