Χθες έγραψα για το ΤΑΟ στην Αρχιτεκτονική και την έννοια του “κενού” και κόντεψα να πέσω στο… κενό! Σήμερα σκέφτηκα την τέχνη της απόκρυψης. Δείτε με πόσο θαυμαστό τρόπο είναι καμουφλαρισμένη η (υποχρεωτική) σκάλα κινδύνου σε ένα κτίριο της Νέας Υόρκης (Downtown Manhattan). Η περιοχή βρίθει από θαυμάσια αρχιτεκτονήματα των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Παρεμπιπτόντως η Νέα Υόρκη μου είναι πολύ αγαπημένη πόλη κυρίως για έναν λόγο. Στο μετρό της βλέπεις στα μάτια των περισσοτέρων μία δίψα και φιλοδοξία επιτυχίας. Ανταγωνίζονται (όχι συναγωνίζονται) σκληρά για μία θέση στο λαμπρό άστρο του ονείρου της. Στο μετρό της Αθήνας βλέπεις το επόμενο μνημόνιο, ενώ στο μετρό του Λονδίνου νιώθεις πως όσο και να προσπαθήσεις δεν θα μπορέσεις να ενταχθείς στην Αγγλική κοινωνία της αριστοκρατίας. Στο μετρό της Ρώμης κυριαρχεί η υπεροπτική αγένεια των Λατίνων, ενώ στο μετρό του Παρισιού προσέχεις τις… Γαλλίδες (ok χιούμορ εδώ). Στο μετρό της Θεσσαλονίκης θαυμάζεις την αποτελεσματικότητα των Ελλήνων πολιτικών!
Ας με συγχωρέσουν οι αγαπημένοι φίλες/οι μου της Θεσσαλονίκης για το μαύρο χιούμορ μου. Μόλις αποκτήσει μετρό και η Θεσσαλονίκη θα είμαι (εάν είμαι στη ζωή) εκεί να αποθανατίσω το γεγονός!
