Τα δύο τρίτα της Γερμανικής Λογοτεχνίας προσδιορίζονται από αξίες σχετικές με τη ν ύ χ τ α. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, πως ο εξπρεσιονισμός στον κινηματογράφο γεννήθηκε στην Γερμανία. Και μάλιστα σε μία περίοδο μεγάλων ανατροπών στην ψυχολογία ενός λαού. Αναφέρομαι στην περίοδο μετά τον Ά ΠΠ και συγκεκριμένα μεταξύ 1914 και 1920.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο επίσης πως πολύ μεγάλος αριθμός Γερμανών δημιουργών ήσαν Εβραίοι. Και η σχέση του Εβραϊσμού με την νύχτα είναι ουσιαστική και καθοριστική.
Η “ημέρα” στο Εβραϊκό ημερολόγιο αρχίζει από την στιγμή κατά την οποία δύει ο ήλιος και το τελευταίο φως του χάνεται στον ορίζοντα. Διότι από την νύχτα άρχισε η δημιουργία και κατόπιν “εγέννετο φως”…
Η νύχτα και η κινηματογραφική της απεικόνιση δεν μπορεί να περιγραφεί καλύτερα παρά από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό.
Υπάρχει ένα είδος μαγείας, ένας αόριστος μυστικισμός και η νύχτα καθίσταται ένα είδος χαώδους και απέραντου σκοτεινού πέπλου, το οποίο σκίζοντάς το μπορείς να προσεγγίσεις τα μυστικά του σύμπαντος.
Το ότι δεν μπορείς να δεις καθαρά αποτελεί ένα σπουδαίο πλεονέκτημα στην αντίληψη και την σκέψη σου. Διαλύονται οι μορφές και πλέον οι δομές θρυμματίζονται και αλληλοσυμπλέκονται. Συνεπώς μπορείς να διεισδύσεις σε μία υπερπραγματικότητα πέραν από την ανθρώπινη σου υπόσταση αποκτώντας υπερφυσικές αισθήσεις ή ίσως και δυνάμεις.
Εκεί τα πάντα είναι δυνατά. Δεν υπάρχουν καθορισμένα περιγράμματα ούτε χρώματα. Δεν επιθυμείς το φως.
Βυθίζεσαι μέσα στα σκοτάδια προκειμένου να φθάσεις στις πηγές της πρωτογενούς σου ύπαρξης. Μετατρέπεσαι από δημιούργημα της ζωής σε δημιουργό.
Όταν στην ζωή σου είσαι σε πολύ μεγάλες δυσκολίες και αξεπέραστα προβλήματα, όταν όλα γύρω σου χάνονται και δεν γνωρίζεις πλέον τίποτα έχεις μεταφερθεί στην διανοητική “νύχτα”. Είσαι εκεί, πίσω από την κουρτίνα και χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι συντονίζεσαι με δυνάμεις και δυνατότητες ασύλληπτες με τα δεδομένα της καθορισμένης πραγματικότητας.
Η εσωτερική σου όραση είναι η αληθινή. Αδράχνοντας την ουσία και την αιώνια σημασία των γεγονότων με την αποφασιστική και υποβλητική σου ερμηνεία θα σου επιτρέψει να αντιληφθείς τι κρύβεται πίσω από το πέπλο. Η ίσως και να μην σε νοιάζει να αντιληφθείς.
Αγάπα τη Νύχτα. Επιδίωξε τη Νύχτα στη ζωή σου… Λιώσε την αυτοσυνειδητότητα σου κι άφησε το νου σου να βυθιστεί μέσα στις φαινομενικές ασυμφωνίες του υλικού κόσμου…
Μη φοβάσαι τη νύχτα. Μη φοβάσαι το σκοτάδι. Μη φοβάσαι επειδή δεν βλέπεις.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ…
