Όσοι χρησιμοποιούν πένες γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως κάθε πένα αποτυπώνει σε απόλυτο (ναι!) βαθμό τον τρόπο γραφής και την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη της. Η ανεπαίσθητη φθορά της λεπτεπίλεπτης μύτης της γραφίδας ιριδίου αποτυπώνει την ένταση, την δύναμη, τον τρόπο σκέψης και έχει τεράστια συμβολική σημασία…
Ο δόκτωρ Μπελλ (εκπρόσωπος της Αυτοκρατορικής Γερμανίας) στις 3:12 της 28ης Ιουνίου 1919 στην αίθουσα των Κατόπτρων του Ανακτόρου των Βερσαλλιών υπογράφει την συνθήκη ειρήνης του Α΄ΠΠ. Ωστόσο η πένα, την οποία του παρέχουν οι Γάλλοι είναι η ίδια ιστορική πένα ακριβώς (με το ίδιο μελανοδοχείο), με την οποία οι Γάλλοι είχαν υπογράψει την συνθήκη ήττας τους το 1871 καθ΄ υπαγόρευσιν του Βίσμαρκ. Ο δόκτωρ Μπελλ όμως είχε προνοήσει και είχε προμηθευθεί έναν φθηνό (πολύ σωστά) στυλογράφο, κρυμμένο στην τσέπη του και με αυτόν υπέγραψε την επίσης σκληρή ήττα της Γερμανίας.
Το διαδίκτυο κάποια στιγμή ίσως καταρρεύσει.. ίσως η κατάλληλη ενέργεια δεν θα είναι διαθέσιμη (έχει συμβεί πάμπολλες φορές στην ιστορία)… και ίσως να μην μείνει τίποτα… Τα έντυπα βιβλία, οι έντυπες εφημερίδες, οι στυλογράφοι δεν πρόκειται να χαθούν ποτέ… Ίσως καούν πολλά, καταστραφούν ή θαφτούν, ωστόσο πάντα θα κρύβουν την σφραγίδα του αναγνώστη τους… και κάποια στιγμή θα αποκαλύψουν τα μυστικά τους…
Στην φωτό το Λεξικό του Γ. Ζηκίδου Εκδόσεων Σιδέρη (1913), το “The Act of Creation” , του Arthur Koestler σε έκδοση Laurel (1967) και η γραφίδα ενός στυλογράφου (πένας) Pelikan, (δεν την έχω χρησιμοποιήσει σε καμία …συνθήκη παρεμπιπτόντως)!
