Τι μπορεί να σε διδάξει άραγε μία σιδηροδρομική καμπύλη εγκαταλελειμμένη γέφυρα;
Πολλά!
Εάν περπατάς επάνω σε μία σιδηροδρομική γραμμή και δεν κοιτάζεις πουθενά αλλού δεν μπορείς ποτέ να καταλάβεις προς πια κατεύθυνση πηγαίνεις… Μόλις όμως… καμπυλώσεις την γραμμή αμέσως μπορείς να μάθεις. Διότι η καμπύλη υποδεικνύει μία φορά. Συνεπώς… καμπυλώνουμε τη ζωή μας για να γνωρίζουμε την κατεύθυνση και δεν την διατηρούμε ευθεία. Τροποποίησε ελαφρά (καμπύλωσε) τις συνθήκες και αμέσως θα αντιληφθείς την κατεύθυνση. Δεν αλλάζεις πορεία, ούτε καν αντιλαμβάνεσαι εάν η κατεύθυνσή σου είναι ορθή ή όχι. Γνωρίζεις όμως προς τα πού πηγαίνεις.
Δείτε τους ολο-λίθινους πυλώνες με τα τόξα. Λοιπόν μία γέφυρα στηρίζεται στο… κενό. Οι αψίδες ουσιαστικά την κρατούν. Οι αψίδες του κενού. Στη ζωή μας αυτό, το οποίο μας κρατά υψηλά και σταθερά είναι αυτό, το οποίο δεν υπάρχει… Το κενό, αλλά το τόσο γεμάτο! Οι ιδέες, οι πεποιθήσεις, το ήθος. Ότι δεν είναι υλικό…
Οι πυλώνες τι είναι; Λίθοι, μικροί λίθοι στοιβαγμένοι και συγκολλημένοι. Από μικρά λιθαράκια αποτελείται ο υλικός πυλώνας. Αυτή είναι η πραγματική ζωή μας… Λιθαράκι, λιθαράκι… και ιδού μία ολόκληρη γέφυρα στηρίζεται στο μικρότερό της δομικό στοιχείο.
Τα μπουλόνια είναι πιο ισχυρά από τις σιδηροτροχιές… Πάντα οι σύνδεσμοι είναι ισχυρότεροι… Όταν κάτι συνδέεται η ένωση οφείλει να είναι ισχυρότερη…
Τέλος… το ύψος!
Πόσο ψηλά; Πολύ ψηλά! Η γέφυρα πρέπει να γεφυρώνει απόκρημνα σημεία. Αυτή είναι η ζωή μας!
Ωραία!
Πηγαίνω να κατασκευάσω τη δική μου γέφυρα!
Ναι, αλλά θα χρησιμοποιείται;
Σημ. Οι φωτογραφίες προέρχονται από μία από τις εντυπωσιακές καμπύλες γέφυρες του εγκαταλελειμμένου πλέον σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου. Ευρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από το Καλό Νερό στον δρόμο προς Καλαμάτα. Το βιβλίο είναι σπάνια αυθεντική ιστορική έκδοση του 1907, από την τεχνική βιβλιοθήκη μου. Σχεδιάζεις το μέλλον στηριζόμενος στο παρελθόν…
Δείτε τις φωτός:
