Επειδή από χθες καλλιεργείται τεχνηέντως (και εκ του πονηρού) μία εικόνα αισιοδοξίας για την έκβαση αυτής της περιβόητης αξιολόγησης και μία (δήθεν) ανακούφιση πως μέχρι εδώ ήταν και όλα θα εξελιχθούν καλώς, ξεχάστε το.
Η αξιολόγηση θα εκτροχιαστεί πάλι (από εμπλοκή του Κέρμιτ ή των Αρειανών ή της οικογένειας Άνταμς) και αυτό θα συνεχιστεί μέχρι τον Ιούλιο (μέσα), οπότε με μία δραματική πάλι “παράσταση” θα έχουμε επισήμως και το επόμενο μνημόνιο, αφού η χώρα θα ξανα-σωθεί από την πλήρη καταστροφή κλπ κλπ.
Σε αυτό το παιχνίδι των σπασμένων – διαλυμένων νεύρων κερδίζει ο ανθεκτικότερος και όχι ο φαινομενικά ισχυρότερος. Μη ξεχνάτε πως τα περίπλοκα σχέδια δεν συμβαίνουν πάντα και ισχύει:
1. “Το μέλλον άδηλον εστί”, αλλά και το
2. “Όποιος πηδά πολλά παλούκια κλπ”…
Σε αυτό το παιγνίδι παίζουν αρκετοί και φυσικά ο μεγάλος χαμένος είναι οι απλοί δύσμοιροι πολίτες αυτής της χώρας. Τούτο, διότι ΔΕΝ μας παίζουν (όπως τα μικρά παιδάκια). Άλλο θεατής, άλλο μέσα στο παιγνίδι.
Πάμε να μπούμε κι εμείς και θα δούμε ποιος έχει τις καλύτερες αντοχές, τα καλύτερα νεύρα και σε ποιόν θα “κάτσει τελικώς η μπάλα”. Είναι και μία ιδιαίτερη απόλαυση…Η απόλαυση των σπασμένων νεύρων. Αλλά για ποιόν;
Τι λέτε; Παίζουμε;
