Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Ζαν Κοκτώ – Ζαν-Λυκ Γκοντάρ – Πιερ Πάολο Παζολίνι – Μικελάντζελο Αντονιόνι – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Δεν κατάγομαι από κάποια περιοχή της Γαλλίας, της Ελβετίας ή της Σουηδίας και δεν είχαμε οικογενειακό Πύργο με τάφρο. Ούτε μπάτλερ, ούτε Ρολλς με οδηγό, ούτε πιάνο με ουρά, ούτε πηγαίναμε σε ιδιωτικά οικοτροφεία.

Δεν είναι κακό να έχεις όλα τα προηγούμενα και πολύ θα ήθελα να τα είχα, τολμώ να ισχυριστώ. Αλλά προφανώς είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος ανατροφής και ακουσμάτων μεταξύ ανθρώπων προερχομένων από διαφορετικό περιβάλλον. Απεχθάνομαι να χαρακτηρίζω ανθρώπους με βάση ιδιότητες, τις οποίες δεν επέλεξαν όταν γεννήθηκαν, ούτε μισώ τον πλούτο –κάθε άλλο- ούτε εξυψώνω την φτώχεια ως αρετή –κατάρα είναι-.

Αλλά ίσως λόγω των προηγουμένων δεδομένων μία ταινία από τους προαναφερόμενους ΔΕΝ έχω αντέξει να παρακολουθήσω, αν και το ήθελα τόσο πολύ, έστω και για ενημερωτικούς λόγους. Κοκτώ και Γκοντάρ ούτε μισή… Αντονιόνι ναι κάποιες, διότι μου άρεσαν οι ηθοποιοί του και κυρίως η Μόνικα Βίτι (άλλη μία απώλεια του 2022), αλλά η φλυαρία του ανυπόφορη. Παρακαλούσα πότε θα έλθει το FIN. Παζολίνι, αφήστε καλύτερα…

Του Μπέργκμαν ούτε μέχρι το πρώτο τρίλεπτο εκτός από μία, την οποίαν όλως περιέργως και ο ίδιος θεωρούσε ως την καλύτερή του:  το Αυγό του Φιδιού!

Για να είμαι ακριβής ναι σημαντικά τμήματα, των ταινιών τους έχω παρακολουθήσει, αλλά καμία δεν  με αιχμαλώτισε από την αρχή έως το τέλος.

Δεν είναι κακό επίσης να σου αρέσουν οι ταινίες των συγκεκριμένων σκηνοθετών. Κανένα θέμα ούτε διαμάχη. Προσωπικές επιλογές. Επειδή ωστόσο ο κινηματογράφος ήταν/είναι ένα ακριβό ”σπορ”, αρκετοί με οικονομικές δυνατότητες και απέραντη πλήξη, αποφάσισαν να μετουσιώσουν τη διαταραγμένη προσωπικότητά τους ή τον διεστραμμένο ψυχισμό τους σε τέχνη.

No problem (κανένα πρόβλημα και πάλι)!

Συμφωνούμε σε όλα αφαιρουμένης της λέξης “τέχνη”. Κινηματογραφικές όμως ταινίες ναι. Δεν ντρέπομαι για την ανεπάρκειά μου στην αντίληψη.

Σημ. Αυτό με αφορμή την απώλεια του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ προχθές (13 Σεπ. 2022) και ας με συγχωρέσει το πνεύμα του εκεί όπου είναι (και μαζί και όλοι οι υπόλοιποι), αλλά όταν αναφέρονταν από κριτικούς τα ονόματά τους, παρουσιάζοντας μία νέα ταινία και πώς την επηρέασαν είχα ήδη καταλάβει πως θα έχανα άλλες δυο ώρες από τη ζωή μου.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)