Προσωπικά είμαι πλήρως αντίθετος στο φόρο του 15% και της λογικής, η οποία τον διέπει. Και είμαι σίγουρος πως θα είναι το πρώτο βήμα για να διαπιστωθεί πως τελικά “συγγνώμη, κάναμε λάθος” ο “δίκαιος” φόρος θα είναι… 45%!
Δεν έχω καμία απολύτως εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά με ανησυχούν και οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες οφείλουν την ύπαρξή τους στον… φόρο του τσαγιού. Νομίζω πως το 10% ισότιμα και για όλους είναι υπερ-αρκετό και 0% για τους οικονομικά αδύναμους ή έστω ένα 0,01% (τυπικά). Αλλά πού το πρόβλημα, εάν κάποιες κοινωνίες επιλέγουν ελάχιστη φορολογία; Το πρόβλημα είναι πως “κλέβουν” από τους άλλους!
Αλλά ωραία, ας δεχτούμε το 15% παγκόσμιο εταιρικό φόρο θα ήθελα όμως και ποσοστό αμυντικών (ή επιθετικών δαπανών) αντίστοιχα στο 0,3% του προϋπολογισμού κάθε κράτους. Και επειδή θα πρέπει να σκεφτόμαστε και ως μέλη μίας παγκόσμιας κοινότητας ένα 1,5% κάθε πλούσιου κράτους για την ενίσχυση των φτωχών κρατών.
Πού θέλω να καταλήξω; Πως αυτή η απόφαση είναι καθαρά μία απόφαση εντυπωσιασμού, η οποία δεν πρόκειται να τηρηθεί και κατά τη γνώμη μου θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο και αφού προηγουμένως την “πληρώσουν” κράτη όπως η Κύπρος και η Ιρλανδία με σαφώς χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
Ο άκρατος κρατισμός καλά κρατεί!
Όχι άλλο κάρβουνο παιδιά! Όχι άλλο κάρβουνο!
Σημ. Φυσικά και συμφωνούν η Google και το Facebook αφού γνωρίζουν άριστα πως ΔΕΝ πρόκειται να τηρηθεί αυτό για αυτές. Το ίδιο σκέφτηκε και ο Τζών Ντ. Ροκφέλερ, όταν παίζοντας γκολφ έμαθε για ένα τεράστιο πρόστιμο, το οποίο του επιβλήθηκε για μη τήρηση αντιμονοπωλιακών νόμων. Συνέχισε να παίζει λέγοντας πως δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθεί. Δεν πληρώθηκε!