Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

ΕΣΠΑ 2016 & Teucris

(Διαβάστε το προσεκτικά παρακαλώ… Μυρίζει… χρήμα και όχι… κούκους)!

Πολλές φορές σας έχω τονίσει πως υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του “κάτι” και του “τίποτα”… Αυτή η ελάχιστη (μα ελάχιστη) “ποσότητα” μπορεί να αποτελέσει τη διαφορά μεταξύ της ζωής και του θανάτου…

Ειλικρινά θλίβομαι όταν διαπιστώνω μηδενιστικές απόψεις και τακτικές, οι οποίες οδηγούν στο πουθενά… Θλίβομαι ακόμα περισσότερο όταν απορρίπτονται προσφερόμενες (έστω και ελάχιστες) δυνατότητες του “κάτι”…

Όσοι είναι (ή ήταν, όπως εγώ) καπνιστές γνωρίζουν τι σημαίνει να μην έχεις ένα τσιγάρο την ώρα, κατά την οποία το επιθυμείς…

Αυτή τη στιγμή είναι γνωστή η κατάσταση σε όλους μας… (σχεδόν). Ειδικά στον δικό μου επαγγελματικό χώρο μιλάμε για ολική καταστροφή… (από πολλές απόψεις).

Θυμάμαι στην κορυφαία ταινία “The Third Man” (1949) πως ο Αυστριακός αριστοκράτης “Baron” Kurtz αποκαλύπτεται πως παίζει βιολί σε κάποιο κλαμπ της Βιέννης. Ο ηθοποιός, ο οποίος υποδυόταν τον “μυστηριώδη” κατά μία έννοια Kurtz ήταν ο Γερμανοεβραίος ηθοποιός Ernst Deutsch, μία θαυμάσια κινηματογραφική φυσιογνωμία και ο οποίος κατάφερε να διαφύγει των Ναζί. Βλέπετε και στην ζωή και στην ταινία χρησιμοποίησε τις δεξιότητες του και το ελάχιστο, το οποίο διέθετε προκειμένου να επιβιώσει και να ανακάμψει. Μην ξεχνάτε βαρώνος ήταν, βαρώνος έμεινε!

Μου αρέσει ο παραλληλισμός και μέσα σε αυτή την κατάσταση μπορώ να προσφέρω μία ικανότητά μου (ή δύο) σε συνδυασμό με μία ευκαιρία (το “κάτι”), την οποία μας παρέχει η χώρα μας.

Ανακοινώθηκαν, όπως ίσως γνωρίζετε τέσσερα προγράμματα ΕΣΠΑ. Αυτό το όνομα προσωπικά “μου τη δίνει” και θα προτιμούσα να το έλεγαν λχ ΠΟΠ (Πετούν Οι Πεταλούδες) και τούτο, διότι έχει αρκετά κακή φήμη, από απλήρωτες επιδοτήσεις, ενδεχομένως μη δίκαιες αξιολογήσεις και διάφορα σχετικά. Αλλά αυτή τη στιγμή είναι αυτό, το οποίο μας προσφέρεται, (προσέξτε το αυτό)!

Ειδικά σε δύο τομείς, τους οποίους πολύ “αγαπώ”:

“Ενίσχυση της αυτοαπασχόλησης πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης”
&
“Νεοφυής Επιχειρηματικότητα”

Οι προϋποθέσεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες και ευνοϊκές και αυτή τη φορά δεν υπάρχει και όριο ηλικίας. Ακούστε! Αυτό μπορεί η Ελλάδα να σου προσφέρει. Τέλος! Αυτό είναι το (ελάχιστο) “κάτι”, αξιοποίησε το και κάνε το “πολύ”!

Επειδή λοιπόν διαθέτω μεγάλη εμπειρία στην… γραφειοκρατία και την νομοθεσία (ναι μην εκπλήσσεστε), αλλά και την προσωπική επιχειρηματική εμπειρία μου και έχω διαχειριστεί και στο παρελθόν (μεγάλο όμως) πρόγραμμα σας ενημερώνω πως θα διαθέσω αυτή την δυνατότητά μου για υλοποίηση όσων ενδιαφέρονται.

Όντως τα κριτήρια και η όλη αξιολόγηση, η οποία διασφαλίζεται πιστεύω με τον τρόπο, τον οποίον διεξάγεται, παρέχουν σαφείς και ουσιαστικές δυνατότητες επιτυχίας. Βέβαια είναι γεγονός, πως η λέξη “γραφειοκρατία” είναι εγγενώς δομημένη στο πρόγραμμα, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

Προσφέρεται ένα φρούτο (μικρό μεν) και στο υψηλότερο κλαδί του δένδρου και πρέπει να σκαρφαλώσεις για να το κόψεις, αλλά εάν δεν το κάνεις τελείωσες… Αυτό το λίγο είναι απολύτως αρκετό και ένας μοχλός δράσης, την οποία οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε…

Κινηθείτε γρήγορα, διότι το φρούτο ωριμάζει πολύ γρήγορα και δεν θα έχει νόημα εάν το φθάσουμε όταν θα έχει ξεραθεί. Τον ελάχιστο χυμό του χρειαζόμαστε επειγόντως τώρα και φυσικά εμπιστευόμαστε πλήρως τη διαδικασία:

“Trust the Process”

(Το προηγούμενο εμβληματικό απόφθεγμα έχει το νόημα της δράσης ακόμα και εάν δεν διαφαίνεται με την λογική κάποια διέξοδος. Εμ, έλα ντε που υπάρχει, αλλά πρέπει να κάνεις για να σου προσφερθεί)!

Τελειώνω και ελπίζω να μην σας κούρασα με μία θαυμάσια παράγραφο από το σενάριο της προαναφερθείσας ταινίας (με την απίστευτη κινηματογράφηση):

“You know what the fellow said – in Italy, for thirty years under the Borgias, they had warfare, terror, murder and bloodshed, but they produced Michelangelo, Leonardo da Vinci and the Renaissance. In Switzerland, they had brotherly love, they had five hundred years of democracy and peace – and what did that produce? The cuckoo clock.”

Το οποίο μεταφράζοντας ελεύθερα σημαίνει:

“Ξέρετε, είπε κάποιος – στην Ιταλία, για τριάντα χρόνια υπό την εξουσία των Βοργίας, είχαν πόλεμο, τρομοκρατία, δολοφονίες και αιματοχυσίες, αλλά παρήγαγαν Μιχαήλ Άγγελο, Λεονάρντο ντα Βίντσι και την Αναγέννηση. Στην Ελβετία, είχαν αδελφική αγάπη, πεντακόσια χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης – και τι τους έκαναν όλα αυτά να παράγουν; Το επιτοίχιο ρολόι με τον κούκο!”

Δείτε και την σημερινή Ελλάδα ανάλογα! Όχι κούκους παρακαλώ!

Διαβάστε παρακαλώ επίσης:

ΕΣΠΑ από έναν Γραφειοκράτη

ΕΣΠΑ 2016 & Teucris (Διαβάστε το προσεκτικά παρακαλώ… Μυρίζει… χρήμα και όχι… κούκους)! Πολλές φορές σας έχω τονίσει πω…

Δημοσιεύτηκε από Τεύκρος Σακελλαρόπουλος στις Σάββατο, 20 Φεβρουαρίου 2016

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)