Επικάλυψη Οπλισμού και Άνθρωποι

Σήμερα το πρωί παρατήρησα σε αυτό το χάλασμα (από οπλισμένο σκυρόδεμα-κοινώς betón armé εις την Γαλλικήν!) τις ράβδους “οπλισμού”. Η επικάλυψη πρέπει να είχε απομακρυνθεί κατά την κατεδάφιση. Είναι σημαντικό (για τους μηχανικούς) να υπάρχει πάντοτε ένα ικανό τμήμα από σκυρόδεμα, το οποίο να επικαλύπτει τις ράβδους του χάλυβα. Αυτό σύμφωνα με τους κανονισμούς (και την πράξη) οφείλει να είναι τουλάχιστον 2,5 εκ και περισσότερο εάν θυμάμαι καλά. Μάλιστα σε ιδιαίτερα διαβρωτικό περιβάλλον (όπως δίπλα στην θάλασσα ή σε εργοστάσια πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερο).

Στις μελέτες μία διατομή 40Χ40 εκ. ουσιαστικά υπολογίζεται χωρίς αυτή την επικάλυψη, συνεπώς για την στατική μελέτη έχουμε περίπου 35Χ35 εκ. πραγματική διατομή.

Σε αυτό το κτίριο, το οποίο πρέπει να ήταν δεκαετίας 60-70 έχουν επιλεγεί μεγάλες διατομές χάλυβα (και όπως βλέπετε δεν έχουν πάθει και τίποτα) και πολύ αραιοί συνδετήρες (τα οριζόντια σίδερα περίσφυξης των ράβδων). Αυτό, το οποίο θα ήθελα πολύ να προσέξετε είναι η κάμψη (καμπύλωση) των ράβδων στο φουρούσι. Πολύ έξυπνη επιλογή, ομολογουμένως.

Η ελαφρά στρώση σκουριάς (η οξείδωση του σιδήρου) δεν αποτελεί πρόβλημα όταν είναι επιφανειακή. Αντιθέτως βελτιώνει την πρόσφυση και στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε λείους χάλυβες συνεπώς ακόμα περισσότερο χρήσιμη (η σκουριά).

Εφαρμογή στους ανθρώπους:

Οι δυνάμεις (οπλισμός) πρέπει να επικαλύπτονται και να μην είναι ορατές. Η σωστή επικάλυψη είναι σημαντική, ώστε να μην διαβρωθούν, αλλά εάν αυτό παραγίνει τότε αδυνατίζει εντελώς ο χαρακτήρας (η διατομή). Σε δύσκολα περιβάλλοντα απαιτείται περισσότερη προστασία! Επίσης χρειάζεται να έχουν μία προηγούμενη επαφή με τη ζωή, ώστε η ελαφριά σκουριά να προστατεύει τις δυνάμεις και να τις “δένει” καλύτερα με τα υπόλοιπα στοιχεία μας.

Τέλος, όπου χρειάζεται να μπορούν να “καμπυλωθούν”, δηλαδή απαιτείται και ευελιξία προκειμένου να στηριχτούν οι προεκτάσεις μας.

Αρκετά λοιπόν ενδιαφέροντα συμπεράσματα από ένα χάλασμα!