Ένα από τα σιχαμερότερα επιχειρήματα (?), τα οποία έχω ακούσει ποτέ μου. Πάντοτε αναφέρεται από κάποιον, ο οποίος έκανε κάτι ειδεχθές, ανήθικο, άθλιο, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη κάποιου άλλου. Ισχύει σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας και ποτέ δεν λέγεται για κάτι καλό.
Το αληθινό όμως νόημα της πρότασης είναι:
“Ευτυχώς πρόλαβα και ήμουν εγώ και όχι κάποιος άλλος”
Αυτό με αφορμή κάποιο θαυμάσιο ντοκιμαντέρ, το οποίο παρακολούθησα χθες το βράδυ, όπου όλοι οι πρώην στρατιώτες, μέλη κομμάτων, μαυραγορίτες, προδότες κλπ παλιάνθρωποι κατά τη διάρκεια του πολέμου δικαιολογούσαν τα εγκλήματα τους.
Η δική μου απάντηση είναι:
“Δυστυχώς δεν μπορούσα να ήμουν εκεί εγώ να σε στείλω στον άλλο κόσμο και όχι κάποιος άλλος” (ο οποίος δυστυχώς και αυτός δεν πρόλαβε)…
