Με το Σικάγο με συνδέει μία… μεταφυσική εμπειρία… Για ελάχιστα δευτερόλεπτα κυριολεκτικά, επί της γωνίας στην 919 N. Michigan Avenue και ακριβώς κάτω από το Playboy Building (και παρακαλώ μην πάει ο νους σας στο… πονηρό) γλύτωσα από καθαρή τύχη όταν ένα Oldsmobile Cutlass (δεν ξεχνιούνται αυτά) με οδηγό έναν ηλικιωμένο έχασε τον έλεγχο και έπεσε με ταχύτητα στην γωνία του κτιρίου… Προφανώς αναφέρομαι στο ότι τον έλεγχο τον έχασε ο οδηγός… Ένα λάθος στην σχέση του αυτομάτου κιβωτίου και αντί για φρένο full throttle και κινήθηκε με ταχύτητα στον τοίχο… Δυστυχώς στην (πριν από λίγα δευτερόλεπτα) θέση μου ήταν ένας μαύρος Αμερικάνος, τον οποίο έστειλε στον Δημιουργό του… Ο οδηγός τον ακολούθησε… Ακόμα θυμάμαι τον άνθρωπο να εκσφενδονίζεται κάτι μέτρα χτυπημένος… (όταν άκουσα τον γδούπο και γύρισα) και μετά το αυτοκίνητο στον τοίχο του… Playboy… Για τον ηλικιωμένο όχι και άσχημα (επιτρέψατε μου λίγο black humor)…
Παρεμπιπτόντως μόλις είχα κατέβει από τον… 100ό όροφο του John Hancock Center, το οποίο είναι παραδίπλα από το κτήριο του Playboy (γνωστό τώρα ως Palmolive Building)… Κάποια στιγμή θα γράψω για τα δύο κτήρια και ειδικά για το Hancock, με το χαρακτηριστικό πυραμιδοειδές σχήμα του και πως στηρίζεται… (είχα δει και αρκετά πρωτότυπα σχέδια του της πολεοδομίας του Σικάγου και δεν θα έλεγα πως ενθουσιάστηκα)!
Εάν τυχόν “κινηθείτε” προς τα εκεί μην παραλείψετε να επισκεφθείτε πέραν όλων των άλλων το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού COMMONWEALTH EDISON SUBSTATION, του 1905 καθώς και το garage στην 2122 North Clark Street, του Lincoln Park, όπου διεπράχθη η γνωστή δολοφονία/εκτέλεση της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου με 7 νεκρούς γκάνγκστερς… Πολύ μα πολύ περισσότερα για το Σικάγο στο εγγύς μέλλον (εάν εν τω μεταξύ δεν έχω εμπλακεί πουθενά, ως… άνω)!
Ο λόγος για τον οποίο θυμήθηκα όλα αυτά είναι γιατί σε αυτή την περίοδο οικονομικών και επαγγελματικών αδιεξόδων (το επάγγελμα μου ως γνωστόν πρακτικά έχει συνθλιβεί πλήρως) σκεπτόμουν τι θα έκανα εάν ζούσα την εποχή της ποτοαπαγόρευσης στο Σικάγο (1920-33). Έχω γράψει και στο παρελθόν πως κάποιες εποχές και τόποι με ελκύουν αφάνταστα… Σικάγο την εποχή εκείνη, Βερολίνο 1920-24, Αγία Πετρούπολη 1917…
Το σκεπτόμουν αυτό, διότι τώρα στην Ελλάδα διαβιούμε την εποχή της κατασκευοαπαγόρευσης…
Νομίζω (δηλαδή σίγουρα) πως θα είχα παρεισφρήσει στην παρανομία και θα έφτιαχνα αλκοόλ… Ήταν όλοι τόσο “διψασμένοι”… ήταν κοινωνικό το έργο… Το θέμα ήταν τι ποιότητα θα έφτιαχνα και με τι τρόπο. Το κόστος επίσης ένα θέμα… Φυσικά η πρώτη και αυτονόητη μου σκέψη μου θα ήταν να σπουδάσω… χημικός στο M.I.T. στην Βοστώνη…
Η ποτοαπαγόρευση διήρκεσε 13-14 χρόνια συνεπώς και διδακτορικό να έκανα μετά από 8 χρόνια, πάλι θα έκανα απόσβεση, διότι θα είχα 5-6 ακόμα λαμπρά χρόνια να εξασκήσω το κοινωνικό μου έργο και ως εκ τούτου τα κέρδη θα ήταν εξαιρετικά… Είπαμε παράνομο ναι το αλκοόλ, αλλά η ποιότητα, ποιότητα!
Στην Ελλάδα της κατασκευοαπαγόρευσης είμαστε περίπου από το 2008. Τουλάχιστον εμένα προσωπικά από τότε με έπληξε σφόδρα… Αλλά ας θεωρήσουμε ότι τους περισσότερους τους άγγιξε το 2011 και μετά… Τώρα έχουμε 2015, συνεπώς ακόμα 10 “στεγνά” έτη τουλάχιστον… Είναι λυπηρόν το γεγονός πως οι κατασκευές δεν… πίνονται, αλλά πιστέψτε με δεν διαφέρουν και πολύ από το αλκοόλ… Οι περισσότεροι είναι εθισμένοι και ας εξοργίζονται μαζί τους… Όπως όταν πίνεις το βράδυ και μετά το πρωί καταριέσαι την ώρα που ήπιες από τον πονοκέφαλο… Στην θέση “πονοκέφαλο” διαβάστε “Φόρος ακίνητης περιουσίας, ΕΝΦΙΑ, κλπ”. Το άλλο βράδυ ξανά…
Είμαστε “Διψασμένοι” για Αλκοόλ (ακίνητα) και Γνώση!
Τι θα θέλατε κατ’ αναλογία να “σπουδάσω” τώρα και να σας προσφέρω;
Χμ… ιδού το ερώτημα…
Από τους… άλλους γκάνγκστερς θα την γλυτώσω ή όχι; Ιδού το επόμενο ερώτημα…
Στις δύο φωτογραφίες το θαυμάσιο αρχιτεκτονικά συγκρότημα του Marina City στο Σικάγο την εποχή που… γλύτωσα (από το αυτοκίνητο) ενώ στην άλλη φωτό εμπρός από το M.I.T. στην Βοστώνη έτοιμος για το διδακτορικό μου στην οινολογία (κατασκευολογία), με… χρυσό ρολόι και θανατηφόρο ύφος την ίδια εποχή. Τρέμε Αλ (Καπόνε)!
Αρχική Δημοσίευση: 18 Μαρ. 2015