(Ανάλυση Επενδυτικών Δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των Ακινήτων)
Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελληνικής (και όχι μόνον) οικονομίας είναι η εγκαθιδρυθείσα μιζέρια. Προσέξτε την ειδησεογραφία: επιδόματα, οικονομική ενίσχυση, ρυθμίσεις δανείων, μικρόπνοες πολιτικές και σκέψεις.
Και ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα δε λύνεται.
Απλά… σέρνονται και μαζί σερνόμαστε όλοι όσοι έχουμε συνδέσει την πορεία μας με την Ελληνική οικονομία. Και σέρνονται δυστυχώς και τα νέα παιδιά, (και μεγαλύτεροι) οι οποίοι μεταναστεύουν από τη χώρα για να εργαστούν για ξένες δομές. Λύνεις το οικονομικό σου πρόβλημα, αλλά μέχρι εκεί. Η απόφαση ΔΕΝ είναι δική σου· όπως ούτε οι δομές, όπως και τόσες αποφάσεις, οι οποίες καθορίζονται από “άλλους”. (Παρένθεση: σημειώστε εδώ γιατί οι Ολλανδοί είναι σχεδόν πάντοτε αντίθετοι με τις Ελληνικές επιδιώξεις. Και –μεταξύ μας- έχουν δίκιο! Σε άλλο άρθρο περισσότερα).
Από την άλλη πλευρά κάθε τόσο εμφανίζεται και ένα “κύμα” στο οποίο έχει μάθει ο κόσμος να κολυμπά και ακολουθεί τους κυματισμούς και όπου τον στέλνει ο άνεμος, τον οποίον δεν μπορεί να ελέγξει. Κάποια στιγμή ήταν τα φωτοβολταϊκά. Φρενίτις. Κατόπιν η ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων. Σε μεγάλο βαθμό οι μικρο-επιδοτήσεις από το ΕΣΠΑ. Μετά οι βραχυχρόνιες μισθώσεις ή οι επιπλωμένες τουριστικές κατοικίες (οι τελευταίες εν πολλοίς κατέστρεψαν και το πανέμορφο φυσικό περιβάλλον με τον τρόπο με τον οποίον κατασκευάστηκαν). Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Όλα αυτά στοχεύουν κυρίως σε εκταμίευση ενός ποσού, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί πολύ μυωπικά. Έχουν κάποιο όφελος και δεν περιμένω ένας απλός άνθρωπος να σκεφτεί κάτι περισσότερο από το να αλλάξει τα παλαιά αλουμίνια του σπιτιού του, αλλά δεν οδηγεί και πάλι πουθενά αυτό.
Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας και το τονίζω ιδιαιτέρως αυτό, διότι καθίσταται τρόπος ζωής και μεταφέρεται και στις επόμενες γενιές και το ζήτημα διαιωνίζεται.
Και πάλι επιμένω πως δεν θέλω να κρίνω αυστηρά, απλώς να επισημάνω, πως δεν γίνεται δουλειά με αυτόν τον τρόπο. Και τα 32 δις ανήκουν σε αυτό το πλαίσιο. Και μπράβο και καλά έκανε και τα διεκδίκησε και δεν θέτω ζήτημα πολιτικών ηγεσιών, διότι αυτές εκφράζουν όλα τα προηγούμενα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Και λοιπόν;
Και δύο “δύσκολα” σημεία:
Το… εύκολο:
- Διαβάζω σήμερα για την αλλαγή προτεραιοτήτων επενδυτικών εταιριών ακινήτων. Τα εάν μία επιχείρηση διαθέτει χαρτοφυλάκιο 40 ή 50 εκατομμυρίων ευρώ σε ακίνητα δεν την καθιστά σοφότερη. Νοοτροπίες παρόμοιες παρατηρώ και ένα εξασκημένο μάτι μπορεί να εντοπίσει αμέσως τη συμπεριφορά αγέλης (και δεν θα επένδυα ούτε σεντς σε αυτές).
Το… δύσκολο:
- Ανοίξτε το ημερολόγιό σας στις 23 Μαρτίου 2020. Τι κάνατε τότε; Ποια η κατάσταση σας γενικώς; Ανοίξτε το ημερολόγιο σας στις 23 Ιουνίου 2020 (σας δίνω λίγο περιθώριο). Ήταν ο COVID-19 το πρόβλημα; Δε νομίζω. Άλλο ήταν (και είναι), απλά ο COVID-19 έξυσε λίγο την επιφάνεια (διαβάστε για αυτές σε άλλο άρθρο μου)!
