Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αφαιρέσεις τη ζωή κάποιου. Με το μαχαίρι είναι ένας… φτηνός τρόπος, αλλά πάρα πολύ δύσκολος. Πόσο μάλλον να αποκεφαλίσεις έναν άνθρωπο. Προφανώς την ώρα εκείνη θα παύει κάθε σύνδεση των αισθήσεων και των συναισθημάτων με το νου. Η ΑΠΟΛΥΤΗ τύφλωση.
Και όπως με φρίκη παρατηρούμε αυτό δεν το πραγματοποιεί ένας μαχητής από την έρημο, αλλά ένας απλός φιλήσυχος γείτονας, ενδεχομένως φίλος, κάποιος καλός εργαζόμενος… Γιατί;
Διότι αυτή η μορφή τρομοκρατίας, πέραν του συμβολισμού της , ο οποίος είναι δεδομένος (κεφάλι = ιδέες και πνεύμα) αποσκοπεί να τρομοκρατήσει τους μουσουλμάνους της Ευρώπης και ΟΧΙ του Ευρωπαίους· και ταυτοχρόνως να τους ενεργοποιήσει. Με κάθε αποκεφαλισμό, άλλοι πέντε ή δέκα αρχίζουν να ενεργοποιούνται προκειμένου να πράξουν το ίδιο. Χωρίς μέσα, χωρίς κάποιο σύνδεσμο, χωρίς κάποιο σχέδιο…
Αυτή είναι μία ιδιαίτερη μορφή τρομοκρατίας. Οι τρομοκράτες, οι οποίοι επιδιώκουν να χτυπήσουν την άρχουσα τάξη ή το σύστημα στοχεύουν σε πρόσωπα. Δολοφονούν εμβληματικές προσωπικότητες, προκειμένου να μεταδώσουν το μήνυμα.
Οι τρομοκράτες, οι οποίοι θέλουν να επιτύχουν να τρομοκρατήσουν έναν πληθυσμό καταφεύγουν σε βομβιστικές ενέργειες και τυφλά χτυπήματα. Η πρόκληση ανασφάλειας είναι το ζητούμενο.
Οι ισλαμιστές όμως έχουν τον τρόπο τους. Κάθε αποκεφαλισμός είναι μία απασφαλισμένη χειροβομβίδα για κάποιον άλλον μουσουλμάνο, ο οποίος θα χάσει κάθε σύνδεση με τη ζωή και όπως ο άνθρωπος της Μαντζουρίας θα υπακούσει στις βαθιά ριζωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις του και θα εκτελέσει τυφλά την αποστολή του.
Και υπό αυτήν την έννοια, οποιοδήποτε ερέθισμα, το οποίο προκαλεί συνειρμούς πίστεως (δηλώσεις, προσβλητικά σκίτσα, απαγορεύσεις) προετοιμάζει το επόμενο -εντελώς αδύνατον να προβλεφθεί- χτύπημα.
