Είναι από τις φορές που λυπάσαι γιατί δεν έμαθες κάτι. Είναι από τις φορές που λυπάσαι γιατί δεν έμαθες μουσική… ίσως και γιατί δεν γράφεις ποιήματα.
Κάπως ανάλογα ένοιωσα προχθές το βράδυ της Κυριακής, παρακολουθώντας την μουσική βραδιά ποίησης στο Δημοτικό Θέατρο Πατρών. Δεν επρόκειτο για ένα fancy γεγονός με στοιχεία κοσμικότητας. Ούτε καν μία συναυλία και παρουσίαση από ένα από πριν οργανωμένο και εδραιωμένο σύνολο.
Επρόκειτο για ένα άνευ ιδιαίτερης προπαρασκευής σχήμα σχεδόν ex abrupt (εκ του προχείρου) αλλά πολύ σοβαρό και ειδικά δημιουργηθέν για αυτή μόνο τη βραδιά. Ένα σύνολο μαθητών και μία ορχήστρα καθηγητών.
Πού; Μα όπως έγραψα προηγουμένως στο Δημοτικό Θέατρο Πατρών, έργο του αρχιτέκτωνος Ερνέστου Τσίλλερ.
Από ποιόν; Από το Μουσικό Σχολείο (Γυμνάσιο και Λύκειο) της Πάτρας.
Διοργανωτές; Το πολιτιστικό τμήμα του Δήμου Πατρέων και οι καθηγητές και μαθητές του Μουσικού Σχολείου.
Μέσα στο απόκοσμο περιβάλλον αυτού του σπουδαίου αρχιτεκτονήματος μένει κανείς έκπληκτος από το πώς κάποιες στιγμές μπορούν να σε μεταφέρουν σε κάποιον άλλον κόσμο, σε έναν κόσμο αισιοδοξίας και φωτός μέσα από το αχνό “σκοτάδι” του Θεάτρου. Και μία εκδήλωση τόσο “αθόρυβη” αλλά και τόσο μεστή, ώστε να μην θέλεις να τελειώσει.
Ειλικρινά από τις σπάνιες στιγμές όπου το ελάχιστο αποδεικνύεται τόσο πολύ.
Μικροί μαθητές να απαγγέλουν ποιήματα υπό τους ήχους του πιάνου. Κάθε ήχος και ένα μήνυμα, κάθε πλήκτρο και μία σκέψη.
Και μετά η ορχήστρα με τους ανθρώπους, τους οποίους κάθε ημέρα βλέπεις να περπατούν δίπλα σου, την ίδια στιγμή να τους βλέπεις με ένα μουσικό όργανο στα χέρια τους να σε μεταφέρουν σε άλλους κόσμους.
Μία πολύ όμορφη βραδιά. Μία βραδιά χωρίς τίποτα το περιττό. Μία ΑΛΗΘΙΝΗ βραδιά μουσικής και ποίησης. Αυτό, το οποίο θα έπρεπε κάθε βραδιά να είναι…
Τους συντελεστές, τους αναφέρω με δική μου πρωτοβουλία, διότι οι ίδιοι μου ζήτησαν να μην γράψω τίποτα, αλλά τους ξεγέλασα και τους παρέσυρα πίσω από τον φακό μου. Συνεπώς το κρίμα αποκλειστικά δικό μου και δεν είμαι σίγουρος για τους ακριβείς τίτλους:
Από τον Δήμο Πατρέων ο Βασίλης Θωμόπουλος της ΔΕΠΑΠ
Ο Σταμάτης Λέκκας διευθυντής του Μουσικού Σχολείου
Οι φιλόλογοι του Μουσικού Σχολείου Μαρία Ψάχου και Παναγιώτα Μηλιώνη
