“Εκείνος μου απάντησε: ‘Αύριο, θα δούμε. Αύριο, αύριο’, ήταν το τελευταίο πράγμα που μου είπε”, τα λόγια του αιμοσταγούς δικτάτορα προς τον πρωθυπουργό του, όπως ο ίδιος δήλωσε.
Το “αύριο” βέβαια του Άσσαντ ήταν… ποτέ! Όπως ποτέ δεν θυμάμαι να διοργανώθηκε κάποια διαδήλωση εναντίον του ακολουθώντας το νόμο των επιλεκτικών ευαισθησιών.
Αλλά αυτά τα γράφω τώρα για τη χρήση της λέξης “αύριο”, την οποίαν αγαπώ να χρησιμοποιώ σε όλα. Τώρα κατά πόσον την εννοώ είναι άλλο θέμα, αλλά… αύριο θα δούμε. Είχα γράψει πρόσφατα και σχετικό και άρθρο (δείτε στο πρώτο σχόλιο).
Για τον Άσσαντ βέβαια υπάρχει αύριο, αλλά για τη Συρία και τους κατοίκους της ποτέ.
“Ες αύριον τα σπουδαία” λοιπόν, αλλά για τον Αρχία, ο οποίος το ξεστόμισε πριν κάτι χιλιετίες ήταν αρκετό να του κοστίσει τη ζωή. Γι΄ αυτό ό,τι είναι να κάνετε μην περιμένετε το αύριο. Κάντε το… μεθαύριο!
