Η ανατρεπτική άποψη της Teucris
Δείτε εδώ αν προτιμάτε και το αντίστοιχο video…
Έφθασε λοιπόν η …πολυπόθητη στιγμή, όπου δειλά αρχίζει η άρση των πλειστηριασμών των ακινήτων. Φυσικά τώρα αρχίζει και η γνωστή σεναριολογία με το που θα οδηγηθούν τα πράγματα.
Η βασική προσέγγιση αφορά το σκεπτικό πως λόγω της πληθώρας στην αγορά μεγάλου αριθμού κατοικιών οι τιμές θα καταρρεύσουν. Τούτο διότι οι τράπεζες θα συσσωρεύσουν έναν μεγάλο αριθμό κατοικιών και πλέον με ελάχιστα χρήματα κάποιος θα μπορεί να αγοράσει πρακτικά ότι θέλει…κλπ…
Τώρα δηλαδή θα έχουμε το φαινόμενο οι κατοικίες να αποτελούν “πακέτα” περίπου όπως οι μετοχές και να έχουν μία τιμή εντελώς διαφορετική από την πραγματική. Μία τιμή καθαρά λογιστική και η οποία θα αντιπροσωπεύει κάτι εντελώς διαφορετικό από ακίνητο. Θα είναι ένα νούμερο υπολογισμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην χάνει (ή να χάνει λιγότερα) η τράπεζα από μία υπόσχεση ενός ανθρώπου, η οποία δεν κατέστη δυνατόν να υλοποιηθεί…
Ακούστε! Από την στιγμή, κατά την οποία μία υπόσχεση ενός ανθρώπου για το σπίτι του δεν μπορεί να υλοποιηθεί οποιαδήποτε άλλη οικονομικού τύπου σκέψη θα πέσει στο κενό…
Να τολμήσω μία πρόβλεψη;
Αυτά τα ακίνητα θα είναι τα “καταραμένα” ακίνητα. Απλά θα “περιφέρονται”, ως συστάδες χαρτιών με κερδοσκοπική χροιά και ποτέ δεν πρόκειται να αποκτήσουν την έννοια του αγαθού… Πρόκειται για ακίνητα φαντάσματα… με ελάχιστη αξία και πραγματικά μηδενικό ενδιαφέρον για κάποιον επενδυτή. Αμφιβάλλω αν οι τράπεζες στο τέλος θελήσουν να ασκήσουν το δικαίωμα του πλειστηριασμού… Διότι απλούστατα είναι εντελώς ασύμφορο οικονομικά το όλο ζήτημα…
Αφού επιλέξουν ενδεχομένως κάποια πραγματικά εμπορικά ακίνητα και αυτά θα είναι κάποιες εκτάσεις ή καταστήματα σε σημαντικά σημεία όλα τα υπόλοιπα (99%) θα είναι διαμερίσματα, μεζονέτες, κάποια διώροφα και ότι άλλο χτιζόταν όλα αυτά τα χρόνια. Ενδεχομένως κάποια θα έχουν ισόγεια καταστήματα ή υπόγεια, παντελώς άχρηστα από εμπορικής απόψεως. Απλώς ο άμοιρος ιδιοκτήτης τους σκεφτόταν να εξασφαλίσει τα παιδιά του (και τον ίδιο) με κάποιο μικρό μαγαζάκι για ένα μικρό εισόδημα κ.ο.κ.
Εάν επίσης υπολογίσετε πως το κάθε ένα κατασκευάστηκε με το όνειρο του σπιτιού ή αγοράστηκε με κάποια συναισθηματική λογική τότε καταλαβαίνετε γιατί αναφερόμαστε…
Φυσικά οι νέοι ιδιοκτήτες (του πακέτου ακινήτων) θα είναι υποχρεωμένοι σε μία συντήρηση (να είστε βέβαιοι πως αυτό δεν θα είναι αστείο) και στην φορολογία τους και τότε από ευκαιρία αυτό θα γίνει “καυτή πατάτα” στα χέρια του έχοντος…
Όσα πάλι εύρουν τον δρόμο της αγοράς, προς ενοικίαση πάλι θα είναι υποτιμημένα… Μπλοκ χαμένων ονείρων δεν πρόκειται να αποδώσει…
Οι άνθρωποι και η οικονομία βασίζεται στο “Hope in the Jar” (ελπίδα στο βαζάκι) όχι στην απογοήτευση in the Jar).
Η τράπεζα κέρδισε με το στεγαστικό δάνειο, το οποίο αντιπροσωπεύει την ελπίδα της υλοποίησης ή απόκτησης ενός ιδιόκτητου σπιτιού. Δεν μπορεί να κερδίσει με τα κατεστραμμένα όνειρα. Κανένας δεν πρόκειται.
Πάλι ακούω σενάρια του τύπου “θα αγορασθούν από εταιρείες, οι οποίες θα επιβάλλουν συγκεκριμένα ενοίκια κλπ”…
Να τις δω αυτές τις εταιρείες…και να μην το πιστεύω…
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν συμπλέγματα κατοικιών με σχετικά (τονίζω) σχετικά εύκολη διαχείριση. Αναφερόμαστε σε διάσπαρτα ακίνητα εδώ κι εκεί χωρίς κάποια συγκεκριμένη λογική, διότι αποτελούν ακίνητα ξεχωριστών ιδιοκτητών και όχι κατασκευαστικών εταιρειών, οποίες εν τέλει δεν μας ενδιαφέρουν.
Ίσως όχι τόσο επιτυχημένος ο παραλληλισμός, αλλά αναλογισθείτε τι έγινε με τα ταξί και τις διεθνείς μεταφορές. Ή ακόμα με τα κατασχεμένα πολυτελή αυτοκίνητα! Όπως βλέπετε γύρω σας “γέμισε ο τόπος” με Cayenne, Mercedes, BMW κλπ και οι τιμές των καινούργιων …έπεσαν…
Τίποτα δεν έγινε από όλα αυτά.
Θέλετε να σας εκμυστηρευτώ την πρόβλεψη μου σχετικά με τα ακίνητα; Θα γίνει ενδεχομένως αυτό, το οποίο η Teucris φωνάζει από την πρώτη στιγμή:
Θα ενισχυθούν οι αξίες (και οι λογιστικές τιμές) των καλών ακινήτων. Όταν γεμίσει ο τόπος θλιβερά ακίνητα θα φανούν τα καλύτερα, είτε αυτά πρόκειται για ένα studio είτε για μία βίλα στην Εκάλη…
Η Ελληνική αγορά δεν αντέχει αυτές τις λογικές. Δεν τις άντεξε μία πραγματικά καπιταλιστική χώρα (οι Ηνωμένες Πολιτείες) δεν πρόκειται η Ελλάδα.
Η άποψή μου και τι προτείνω;
Ας απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί, όλοι θα πρότεινα και όχι τμηματικά (δήθεν για κοινωνικούς λόγους, αλλά στην πραγματικότητα για να μην καταρρεύσουν τα τραπεζικά χαρτοφυλάκια) και θα δείτε αν θα γίνει έστω ένας. Σποραδικά και που κάποιο ακίνητο θα αλλάξει χέρια, αλλά στο σύνολο θα γίνει (εάν δεν έχει ήδη γίνει) αντιληπτό πως το όφελος δεν είναι στους πλειστηριασμούς, αλλά στην περαιτέρω ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής πολιτικής των τραπεζών.
Η επόμενη ημέρα θα βρει κερδισμένες τις τράπεζες, οι οποίες όχι μόνον δεν θα προβούν σε πλειστηριασμούς, (ακόμα και εάν μπορούν πολύ εύκολα) αλλά θα προσπαθήσουν να ενισχύσουν τους δανειολήπτες τους να κερδίσουν περισσότερα και φυσικά να εισπράξουν κάποια στιγμή τα οφειλόμενα με μία ενδεχόμενη υποχώρηση στις απαιτήσεις τους…
