Πολλές φορές έχω τονίσει στο παρελθόν πως οι άξεστοι και αχρείοι Σουλτάνοι, ακόμα και στις χειρότερες εκδοχές τους ασκούσαν υψηλού επιπέδου διπλωματία, κάτι, το οποίο κληρονόμησε και η σύγχρονη Τουρκία. Διαβάστε στα σχόλια και ένα παλαιότερο άρθρο μου.
Σήμερα λοιπόν προσπαθούσα να το εξηγήσω και είναι ένα θέμα, το οποίο με απασχολεί πολύ έντονα. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Τι κάνουν καλύτερα;
Και μια αναλαμπή σα να πέρασε από το μυαλό μου ειδικά με τους (πολύ) κακούς –κατά τη γνώμη μου, χειρισμούς- της Ελληνικής πλευράς σε αντίθεση με τους ευφυείς χειρισμούς της Τουρκίας στο θέμα της Ουκρανίας.
Λοιπόν! Η Ελλάδα εμφορείται από τη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “ανήκομεν εις την Δύσιν”! Ανήκομεν;
Διότι όταν συμπεριφέρεσαι με τρόπο έξω από το πραγματικό και εσωτερικό σου “είναι” τότε μιμείσαι, κάτι, το οποίο ΔΕΝ είσαι και μόνον αποτυχίες έχεις να εισπράττεις (έχω ιδίαν… πείραν)! Η Τουρκία όμως παρ΄ όλη την επιθυμία της (από ποιους όμως) να ενταχθεί στη Δύση στην πραγματικότητα ανήκει στην Ανατολή και το… χαίρεται!
Μήπως αυτή η φράση του Κ.Κ. τότε παγίδευσε την Ελλάδα σε μία νοοτροπία, η οποία δεν της ανήκει; Μήπως “Ανήκομεν εις την Ανατολήν” (τουλάχιστον… μερικώς) και εάν η διπλωματία και η πολιτική μας μετατοπισθούν ανατολικότερα (όπως συμβαίνει και στην καθημερινότητά μας) αρχίσουμε να βλέπουμε κάποια έγχρωμη ημέρα;
Σουλτάνοι ζείτε εσείς μας οδηγείτε!
