“Δώσε μου δέκα άντρες σαν τον Κλουζώ και θα μπορούσα να καταστρέψω τον Κόσμο!”
Διαχρονική φράση του Επιθεωρητή Ντρέϋφους για τη δύναμη των Κλουζώ κάθε είδους και προέλευσης. Βέβαια στη συγκεκριμένη κιν/κή ταινία ο Κλουζώ είχε… δίκιο αλλά αυτό δεν οφειλόταν σε κάποιο αστυνομικό δαιμόνιο, αλλά στο γεγονός πως η ηλιθιότητά του ήταν τόσο ακραία, ώστε δικαίωσε κάθε πτυχή του νόμου του Μέρφυ!
Αυτός όμως είναι και ο λόγος για τον οποίον υπάρχει ο κινηματογράφος! Να πλάθει και να παρουσιάζει ιστορίες όπου καμία λογική δεν ισχύει και κανένα απίθανο δεν είναι αδύνατον. Γι΄ αυτόν τον λόγο τον θέλουμε και τον αγαπάμε! Και η λογοτεχνία προφανώς έχει τεράστια δύναμη, απλώς εδώ γράφουμε ΚΑΙ με εικόνες!
Ο Ελληνικός τίτλος της ταινίας στην οποίαν αναφέρομαι μακράν απέχει από τον πρωτότυπο Αγγλικό: “Ένα Λαγωνικό 24 Καρατίων” και ομολογώ πως αναρωτιέμαι τι είδους… λαγωνικό ήταν ο εμπνευστής αυτού του ανόητου τίτλου. Το “Ένας Πυροβολισμός στο Σκοτάδι”, όπως είναι η ακριβής μετάφραση του τίτλου παραπέμπει σε σοβαρή αστυνομική ταινία, ενώ ο Ελληνικός σε κωμωδία. Σύμφωνοι, η ταινία είναι κωμωδία αλλά δεν χρειαζόταν να το δηλώνει με τη χρήση της λέξης “λαγωνικό”.
Παρεμπιπτόντως –και δεν μπορώ τώρα να θυμηθώ το όνομά του- ένας σπουδαίος παραγωγός έδινε στην ίδια ταινία δύο διαφορετικούς τίτλους. Και το εκπληκτικό ήταν πως ενώ επρόκειτο για την ίδια ταινία η εμπορική απήχηση εξαρτιόταν από τον τίτλο!
Όπως και να έχει το ζήτημα τώρα αναφερόμαστε στον Επιθεωρητή Κλουζώ και τη σειρά ταινιών του Ροζ Πάνθηρα. Η συγκεκριμένη (δεύτερη κατά σειρά του 1964) είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη. Ευρηματικές (πολύ) κωμικές σκηνές, υποκριτική σε άριστο βαθμό και πολύ δυνατό σενάριο σύμφωνα με τη λογική της κωμωδίας. Και το σημαντικότερο: κανένας ηθοποιός δεν γελάει ο ίδιος!
Το κορυφαίο λοιπόν “μυστικό” της κωμωδίας είναι να ΜΗΝ γελούν οι ηθοποιοί!
Και μία σημείωση: Επειδή στη συλλογική μνήμη ο Πήτερ Σέλλερς έχει ταυτισθεί κατά κάποιον τρόπο με τον ρόλο του Επιθεωρητή Κλουζώ, ο καλύτερος ρόλος του ήταν στη σχετικά άγνωστη, αλλά αριστουργηματική από κάθε άποψη ταινία του 1979 με τον πρωτότυπο τίτλο “Being There” και τον… Ελληνικό “Να Είσαι Εκεί, Κύριε Τσανς”.
Μία πικρή και βαθιά πολιτική κωμωδία (χμ… ), την οποίαν σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να την αναζητήσετε. Το τραγικό της υπόθεσης (το έχω γράψει και στο παρελθόν αυτό) είναι πως την ταινία την κατέστρεψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης της, όταν μετά το λυρικό και απόκοσμο τέλος της, πρόσθεσε εντελώς αψυχολόγητα κάποιες κωμικές σκηνές από την κινηματογράφηση γελοιοποιώντας την. Σα να μην είχε καταλάβει τι ακριβώς ταινία σκηνοθετούσε… Και κατά τη γνώμη του Σέλλερς αυτός ήταν ο λόγος της απώλειας του Όσκαρ για την ηθοποιία του. Είχε δίκιο!
