Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 90 ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με τα διατηρητέα, αυτό με την απόλυτη βοήθεια και σύσταση του τώρα αγαπημένου μου φίλου αρχιτέκτονα Στάθη Χρυσικόπουλου (τότε είχαμε μόλις γνωριστεί), το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η εξεύρεση προσωπικού.
Κανείς δεν είχε διάθεση να εργασθεί σε μία τόσο σκληρή και επικίνδυνη εργασία, εκτός από τους πρώτους μετανάστες από την Αλβανία. Τότε λοιπόν κατάφερα να συστήσω ένα εξαιρετικό συνεργείο με αμιγώς Αλβανούς συνανθρώπους μας και μάλλον για συναισθηματικούς λόγους κάπως μεγαλύτερης ηλικίας.
Αυτή η ομάδα των περίπου 8-10 ατόμων ήταν μάλλον ομάδα… Νόμπελ και όχι ανειδίκευτων εργατών! Ένας ήταν πρώην στρατηγός του Αλβανικού στρατού, άλλος οδοντίατρος, άλλος φυσικός και ο Βασίλης συγγραφέας και πολύ μορφωμένος.
Αυτά να τα έχετε κατά νου εάν το σαράκι της υπεροψίας σας κατατρέχει, διότι η ζωή ποτέ δεν γνωρίζετε πως θα σας φερθεί και σε τι συνθήκες θα βρεθείτε. Κι όταν είσαστε σε κατάσταση ισχύος πάντα να θυμάστε πως μπορεί να γυρίσουν τα πράγματα και “εκεί που είσαι ήμουν κι εκεί που είμαι ήσουν”!
Στην πορεία βέβαια είχα και κάποιους “ποινικούς”, όπως αποδείχτηκε, οι οποίοι όμως ήταν άψογοι στην συμπεριφορά τους, (τουλάχιστον την ημέρα, όταν τους έβλεπα) αλλά γενικά είχα πάντα πολύ καλές σχέσεις με τους αντισυμβατικούς χώρους.
Και γενικώς εάν αναρωτιέστε ποιο είναι το μυστικό μία Αλβανική λέξη είναι το κλειδί:
Besa – μπέσα!
Τέλος πάντως παρασύρομαι ενώ θα ήθελα να γράψω για τον Βασίλη Βασίλ. Με τον Βασίλη είμαστε από τότε μαζί σε πάρα πολλές δουλειές εντός Πατρών και στον χώρο των διατηρητέων.
Ένας εξαίρετος άνθρωπος, συγγραφέας και ποιητής, μέσα στις αντιξοότητες μίας γνωστής πραγματικότητας. Είμαι σίγουρος πως δεν θα ήθελε να γράψω περισσότερα και με δυσκολία κατάφερα να τον πείσω για να μου επιτρέψει αυτήν την ανάρτηση.
Την δημοσιεύω για να τον συγχαρώ για την έκδοση του νέου του βιβλίου, δεν είναι το πρώτο του κάθε άλλο και μάλιστα στα έργα του υπάρχει μία ανέκδοτη μελέτη για τον Κωνσταντίνο Καβάφη στην Αλβανική γλώσσα. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να την μεταφράσουμε και στα Ελληνικά.
Ο Βασίλης είναι προσωπικότητα στην Αλβανική συγγραφική κοινότητα και εδώ εργάζεται στις λεγόμενες πιο “ταπεινές” εργασίες.
Έχω την μεγάλη τιμή να είμαι φίλος και συνεργάτης του.
Σ’ ευχαριστούμε Βασίλη, για την ποιότητα και το ήθος, το οποίο προσφέρει η παρουσία σου στην κοινωνία.
