Υπάρχει ένα επεισόδιο της πολύ επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς του 1960 (Τhe Twilight Zone – Στη Ζώνη του Λυκόφωτος), στο οποίο ο διοπτροφόρος πρωταγωνιστής διαβάζει συνεχώς…
Όλοι τον “κυνηγούν” γι’ αυτό. Η σύζυγός του, ο διευθυντής του (εργάζεται σε τράπεζα), γενικά ολόκληρος ο κοινωνικός του περίγυρος, διότι δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να διαβάζει…
Μία ημέρα σε ένα διάλειμμα κλειδώνεται στο υπόγειο θωρακισμένο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.
Όταν κάποια στιγμή βγαίνει από το θησαυροφυλάκιο, όπου ήταν κρυμμένος για να διαβάσει, ο Κόσμος έχει καταστραφεί ολοσχερώς από πυρηνικό πόλεμο… Απελπισμένος περπατώντας στην έρημη πόλη αποφασίζει να αυτοκτονήσει, όταν συναντά την κατεστραμμένη βιβλιοθήκη με όλα τα βιβλία της άθικτα! Αμέσως αλλάζει διάθεση και μία τεράστια χαρά και ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του! Επιτέλους μόνος με τα αγαπημένα του βιβλία και με απεριόριστο χρόνο στη διάθεσή του.
Ενώ τα συγκεντρώνει και προσμένει την ώρα να τα διαβάσει, όπως σκύβει του πέφτουν τα βαριά γυαλιά του και… σπάνε! Είναι πλέον ουσιαστικά τυφλός.
Ξεσπώντας σε κλάματα μονολογεί:
This is not fair! – Δεν είναι δίκαιο αυτό!
Σημ. Αυτό το θυμήθηκα σήμερα το πρωί, διότι ξέχασα τα γυαλιά μου στο γραφείο ενώ είχα σκοπό να γράψω πολλά πράγματα από πολύ νωρίς… (τελικά δεν έγραψα τίποτα).
Ο τίτλος του επεισοδίου είναι Time Enough at Last (Επιτέλους! Άφθονος χρόνος) και αποτελεί ένα από τα πλέον αξιοσημείωτα της σειράς. Η υπόθεση βασίζεται σε μία μικρή ιστορία του Lynn Venable, την οποία χρησιμοποίησε ο Rod Serling για το σενάριο.
Επισημαίνω και το διδακτικό μέρος της ιστορίας, διότι σε πάρα πολλούς προκύπτουν εξαιρετικά ευνοϊκές συνθήκες (και χωρίς να κάνουν και τίποτα), αλλά το τέλος κρύβει όλη την πίκρα.
