(Αυτό δεν είναι δίκαιο! Αυτό δεν είναι καθόλου δίκαιο!)
Είμαι κάτω από μία βιβλιοθήκη περίπου 20 τετρ. μέτρων (4Χ5) γεμάτη με δερματόδετα βαριά βιβλία και γύρω μου άλλες πέντε και σκέφτομαι πως εάν γίνει κάποιος μεγάλος σεισμός θα θαφτώ κάτω από τα βιβλία και συνεπώς θα έχω πολύ χρόνο να μελετώ μέχρι (και εάν) με διασώσουν. Αλλά μετά μου ήλθε στο μυαλό το επεισόδιο εκείνο, όπου ένας μανιώδης βιβλιοφάγος ταμίας τράπεζας κρύφτηκε μέσα στο θωρακισμένο υπόγειο χρηματοκιβώτιο για να διαβάσει στο διάλειμμα της εργασίας του. Τον “κυνηγούσαν” όλοι γι’ αυτή του την συνήθεια.
Κατά τη διάρκεια του διαλειμματος ξεσπά πυρηνικός όλεθρος και δεν μένει όρθιο τίποτα ενώ διαπιστώνει πως είναι ο μόνος επιζών μαζί με τα άθικτα βιβλία της τεράστιας γειτονικής βιβλιοθήκης.
“Time enough at last”, (“Επιτέλους, απεριόριστος χρόνος ”) αναφωνεί, αλλά από την μεγάλη του χαρά σκοντάφτει, του πέφτουν κάτω τα γυαλιά του, σπάνε και ουσιαστικά γίνεται τυφλός.
Τότε μονολογεί:
“That’s not fair! That’s not fair at all!”
(Αυτό δεν είναι δίκαιο! Αυτό δεν είναι καθόλου δίκαιο!)
Αυτό σκέφτομαι ότι θα μου συνέβαινε και εμένα, διότι φοράω κι εγώ γυαλιά! 
😁
Συνεπώς προσοχή στο τι επιθυμείτε και πως το διατυπώνετε! Η ζωή δεν είναι δίκαιη! Δεν είναι καθόλου δίκαιη!
