Η λέξη ντεκαντάνς είναι από τις πλέον αγαπημένες μου. De cadence με τον όρο με τον οποίον έχει χρησιμοποιηθεί σημαίνει “παρακμή”. Αυτή η ερμηνεία δυστυχώς της στέρησε μία πλατύτερη και ουσιαστικότερη σημασία. Την μετέτρεψε σε συνώνυμο της ηθικής διαφθοράς.
Ωστόσο η βασική σημασία της είναι κυριολεκτικά “πτώση από κάπου”. Και σε ειδικές περιπτώσεις ναι σαφώς ορίζεται ως παρακμή. Αλλά το πνεύμα της ως εννοίας δεν ορίζει εάν η πτώση από κάπου είναι κάτι θετικό ή αρνητικό.
Υποδηλώνει “πτώση”. Δεν υπάρχει αμφιβολλία πως όταν είσαι σε πτώση το αντιλαμβάνεσαι. Αλλά προς ποία κατεύθυνση;
Την Ανατολή ή την Δύση του ηλίου δεν μπορείς να τις ξεχωρίσεις εάν δεν γνωρίζεις τον προσανατολισμό. Και θα μάθεις μόνο από την συνέχεια της διαδικασίας (process).
Η ντεκαντάνς ομοίως δεν δηλώνει έννοια αλλά μόνο πτώση από κάπου. Πτώση είναι όμως να πέσεις με αλεξίπτωτο από ένα αεροπλάνο, το οποίο θα συντριβεί, πτώση είναι και να πηδήξεις στον Νιαγάρα. Στην πρώτη περίπτωση πέφτεις για να βρεθείς στο στέρεο έδαφος ενώ στην δεύτερη πέφτεις για να πνιγείς.
Ο κατήφορος προς την παρακμή ίσως οδηγήσει σε μία εκρηκτική σύνθλιψη σου στο τέλος ή σε μία ανάκτηση ορμής για να εκτιναχθείς στα ύψη.
Το φοβερό ερώτημα:
Μπορείς να επιλέξεις όταν είσαι σε πτώση;
Αλήθεια δεν γνωρίζω. Πριν από μία δεκαπενταετία ίσως να ήμουν απόλυτος και να πίστευα πως σαφώς και μπορείς. Η πτώση όμως νομίζω είναι κάτι αναπόφευκτο όταν ξεκινήσει. Και μόλις το αντιληφθείς μην επιχειρήσεις να την εμποδίσεις. Άφησέ την να συνεχίσει την πορεία της.
Εκείνο όμως, το οποίο μπορείς σίγουρα να πράξεις είναι να αλλάξεις προσανατολισμό. Εάν ανατέλει μείνε εκεί. Εάν δύει άλλαξε φορά.
Σε κάθε περίπτωση όμως να την απολαύσεις είτε σαν αυγή μίας νέας ημέρας είτε σαν ηλιοβασίλεμα προς μία σπουδαία νύχτα.
