(Όχι, ΔΕΝ θέλω να γνωρίζω)…
Την θρυλική κινηματογραφική ταινία Καζαμπλάνκα (1942), υποθέτω, πως όλοι σας την γνωρίζετε. Δεν θα γράψω κριτική για την ταινία, αλλά για κάτι, το οποίο ΔΕΝ γνωρίζετε.
Κατ΄αρχήν η ταινία νομίζω πως είναι κάπως υπερτιμημένη Ωστόσο θεωρείται από τα κορυφαία καλλιτεχνικά δημιουργήματα στον κινηματογραφικό χώρο. Παρ΄όλο που το σενάριο της είναι εξαιρετικά ισορροπημένο και φροντίζει τους ήρωες του με έναν μοναδικό τρόπο (ακόμα και όταν έσφαλαν, ήταν δικαιολογημένες οι πράξεις τους) πάλι δεν πείθει πως πρόκειται για ένα αριστούργημα.
Αλλά ποιος είναι/ήταν ο λόγος, ο οποίος έκανε αυτήν την ταινία τόσο διάσημη;
Κάθε ημέρα ακούω από κάθε πηγή (ανθρώπους, μέσα, κυβερνήσεις) την έκφραση:
“Θέλω να γνωρίζω…”,
συμπληρωμένη κατόπιν με ένα δεύτερο συστατικό στην πρόταση, όπως ποιο είναι το πλάνο, το πρόγραμμα, τι θα γίνει, ποιο θα είναι το κέρδος, ποιο το όφελος και όλα τα σχετικά (αντιληφθήκατε το πνεύμα μου).
Η Καζαμπλάνκα (η ταινία) λοιπόν έχοντας το πλέον ακριβοπληρωμένο σενάριο (όντως) μέχρι τη στιγμή εκείνη στο Χόλλυγουντ, καθώς και ό,τι καλύτερο από πλευράς συντελεστών και ηθοποιών (κυριολεκτώ εδώ) θα υποθέσετε πως ήταν μία εντελώς ολοκληρωμένη παραγωγή προτού καν υφάνουν στα studios της Warner οι αράχνες της Καλιφόρνια τους ιστούς τους.
Χμ… Κι όμως! Η Καζαμπλάνκα είναι μία… αυτοδημιούργητη ταινία!
Όταν ξεκίνησε η παραγωγή της το σενάριο ήταν κατά το ήμισυ ολοκληρωμένο, προς το τέλος της γραφόταν (προσοχή, κυριολεκτώ) την… προηγούμενη νύχτα, ενώ τις τελευταίες ημέρες της κινηματογράφησης οι διάλογοι για αρκετές σκηνές γράφονταν επί τόπου, ταυτόχρονα με τα γυρίσματα (!) και δίνονταν στο πλατώ χέρι – χέρι!
Οι δε τελευταίοι διάλογοι της ταινίας προστέθηκαν λίγες εβδομάδες μετά την ολοκλήρωσή της και ηχογραφήθηκαν ανεξάρτητα!
Με ακρίβεια μπορεί να λεχθεί, πως δεν υπήρξε ποτέ σενάριο παραγωγής αλλά η ίδια η ταινία αυτοδημιουργείτο!
Αυτό την κατέστησε κάτι μοναδικό, κάτι αυτόνομο, από τις προθέσεις οποιουδήποτε συντελεστή της. Η Καζαμπλάνκα έχει προσωπικότητα και είναι μια ταινία μακράν από τις άλλες, διότι έχει την ζωή μέσα της…
Η ταινία ΔΕΝ γνώριζε από πριν την συνέχεια. Και δεν έπρεπε να την γνωρίζει, όπως και τίποτα άλλο δεν πρέπει να γνωρίζει, κανείς στη ζωή του, προκειμένου να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ την ξεχωριστή και καθαρά δική του.
…(Όχι ΔΕΝ θέλω να γνωρίζω)… ΘΕΛΩ να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ…
