Να την κάνω ή όχι;
Στις 17 Φεβρουαρίου 2022 είχα ένα πολύ ανησυχητικό προαίσθημα. Και το σχολίασα και το έγραψα και ως εκ τούτου δεν επρόκειτο περί vaticinium ex eventu (προφητεία εκ του γεγονότος ή εκ των υστέρων). Αλλά ενώ στο ερώτημα μου για το εάν επίκειται εισβολή στην Ουκρανία από τη Ρωσσία η απάντηση (προφητεία) ήταν θετική, ομολογώ ΔΕΝ το πίστεψα.
Αυτό ήταν λάθος μου.
Διότι έθεσα τη λογική σε υψηλότερο επίπεδο από το απρόβλεπτο. Τώρα σκέφτομαι, εάν πρέπει να ερωτήσω για το τι ενδέχεται να συμβεί με τη “φίλη” Γείτονα. Είναι πολύ ωραίο μερικές φορές να έχεις την αίσθηση (προσοχή: αίσθηση όχι βεβαιότητα) της γνώσης ενός μελλοντικού γεγονότος. Αλλά αυτό εκ των πραγμάτων σε οδηγεί σε μία κατά κάποιον τρόπο μοιρολατρική αντιμετώπιση, η οποία ψαλιδίζει τα φτερά της ελεύθερης βούλησης και συνεπώς και των δραστικών κινήσεων.
Η απάντησή μου σε αυτό είναι όχι, δεν θα την κάνω.
Αλλά γνωρίζω την αντίδρασή μου: ΔΕΝ είναι ώρα για αστεία από την πλευρά της Γείτωνος.
Και γνωρίζω φυσικά και κάτι άλλο. Η Ρωσσία δεν απειλούσε και διέψευδε κάθε πρόβλεψη, αλλά την εισβολή την τόλμησε. Η Γείτων ομιλεί και απειλεί. Τα τελευταία είναι ενδείξεις δειλίας. Η λογική μου λέει πως δεν πρόκειται να κάνει τίποτα. Θα ανησυχήσω εάν επικρατήσει σιωπή.
Τότε θα θέσω το ερώτημα και θα αναμείνω την… προφητεία!
Ο Προφήτης Teucris ΔΕΝ προφήτευσε
(ΜΗ Προφητεία #100 της 15-06-2022)
