Όταν μετά από δεκαετίες κακοδιαχείρισης κάθε είδους έφτασε το μαχαίρι, όχι στο κόκκαλο αλλά πέρασε στα κόκκαλα και πολλών άλλων ήρθαν με έναν τρόπο τα… μνημόνια! Μία σκληρή επίθεση φτωχοποίησης, η οποία ωστόσο θα μπορούσε να ήταν και σπουδαία ευκαιρία – πρόκληση. Όμως όχι! Ήταν ευκαιρία σύλησης του πλούτου (δημοσίου και ιδιωτικού) από τη μία πλευρά, συνεπικουρουμένων των μέσων “ενημέρωσης” και σφοδρής αντίδρασης και αναταραχών από τους υπόλοιπους.
Όλα αυτά για να μη χαθούν κάποια προνόμια και πολλές ιδιαίτερα στρεβλές συνθήκες του παρελθόντος. Και μεταξύ άλλων άνθισε και ένα ναζιστικό κόμμα…
Όταν ήλθαν οι… “άλλοι” υπέγραψαν και τρίτο μνημόνιο και συνέχισαν την φτωχοποίηση με σημαία τώρα το λαϊκισμό ενός χειρίστου είδους. Πάρα πολλά σκαλοπάτια κάτω και ακόμα πιο κοντά στη φτωχοποίηση.
Εν τω μεταξύ η αποβλάκωση κάθε είδους από παπαγαλάκια “δημοσιογράφους” και απίστευτες ποσότητες τηλεοπτικών σκουπιδιών συμπλήρωναν και ενίσχυαν την εικόνα.
Εμφανίζεται και το φαινόμενο Covid-19 και ενώ αρχικά διεφάνη μία ελπίδα ανατροπής, έστω και την τελευταία στιγμή μίας καθεστηκυίας τάξεως και πάλι η εμμονή επιστροφής στην “κανονικότητα”, οι αρνητές κάθε είδους και όλα τα σχετικά. Έστρεψαν την προσοχή σε μία ακατανόητη διαμάχη ενώ οι “άλλοι” προετοίμαζαν την τελική επίθεση.
Και φτάνουμε σήμερα σε μία πολύ χειρότερη κατάσταση, παραδομένοι εντελώς στη μοίρα μας (την κακομοιριά μας καλύτερα) και εξαντλημένοι από τις λάθος “αντιστάσεις” και τους τυχοδιώκτες ενώ ΤΩΡΑ θα ήταν η κατάλληλη στιγμή για μία πραγματική επανάσταση.
Τώρα όμως και κότες και είναι και αργά…
Επιστρέψαμε στην… “κανονικότητα” και βαδίζουμε προς τη γαλέρα! Μια χαρά!
