Σε μία κινηματογραφική ταινία άκουσα ένα πολύ ωραίο και αληθινό. Τα πλέον επιθυμητά προϊόντα, τα οποία εξήγαγε η Σοβιετική Ένωση ήταν τα Καλάσνικωφ (ΑΚ-47), η βότκα, το μαύρο χαβιάρι της και οι… αυτόχειρες συγγραφείς! Ομολογώ πως ενώ τα τρία πρώτα τα γνώριζα, το τελευταίο ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό, πέρασε όμως στο μυαλό του σεναριογράφου!
Και συνέχιζε: κανένας όμως δεν ήθελε τα… αυτοκίνητά της!
Είναι προφανές ή μάλλον, κατά την άποψή μου προφανές, πώς η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσε να κατασκευάσει ΚΑΙ σπουδαία αυτοκίνητα, εάν εστίαζε εκεί το ενδιαφέρον της. Αλλά ο στόχος του συστήματος δεν ήταν τα καλά αυτοκίνητα ούτε και το γέλιο.
Οπότε με απεριόριστη δόση κυνισμού θα σημειώσω, πώς επειδή η ζωή ήταν τόσο ζοφερή χρειαζόσουν ένα Καλάσνικωφ (καταπληκτικό και κορυφαίο όπλο) να “καθαρίσεις” μερικούς, μετά να πιες και να μεθύσεις με την φανταστική βότκα και αμέσως να απολαύσεις το ωραιότερο έδεσμα πριν το τέλος… Διότι η μόνη επιλογή σου κατόπιν θα ήταν η αυτοχειρία. Εάν έγραφες και κάτι καλό, θα ήταν ακόμα δραματικότερη και χρησιμότερη η στιγμή.
Δεν έχω κάτι βέβαια προσωπικό με την Ε.Σ.Σ.Δ. (αρκεί να μην ζούσα εκεί) και ούτε πολιτικά γράφω. Απλώς ήθελα να σημειώσω πως τα καλύτερα προϊόντα είναι αυτά, τα οποία προκύπτουν μέσα από την ψυχή σου. Δεν αγοράζεις Σοβιετικά αρώματα (αλήθεια είχαμε πολλά στο σπίτι –και το εννοώ- και ήθελε… θάρρος να τα φορέσεις) ούτε και Σοβιετικά αυτοκίνητα. Γαλλικά όμως αρώματα θα αγόραζες. Και Αγγλικό τσάι επίσης (ασχέτως εάν εισάγεται η πρώτη ύλη από την Ασία).
Εσένα η ψυχή σου τι… τραβάει;
Εάν είναι μαύρη σχεδίασε κάτι καλύτερο από τα Καλάσνικωφ, εάν θέλεις να χαρείς εμπνεύσου οίνον, εάν είσαι του φαγητού γίνε μάγειρας και φτιάχνε συνταγές με μαύρο χαβιάρι. Και εάν είσαι συγγραφέας ΜΗΝ αυτοκτονείς, σκέψου να γράψεις καλύτερα ένα ωραίο βιβλίο.
Ο καθείς με τα όπλα της ψυχής του και χαμένος δεν θα πάει. Αλλά κάνε το!
Και τώρα αφού Καλάσνικωφ δεν διαθέτω, βότκα επίσης όχι, μαύρο χαβιάρι ούτε για αστείο (αυγοτάραχο από ρέγκα όμως ναι), τουλάχιστον να γράψω ακόμα ένα σενάριο για να μην… (άσε καλύτερα)! Έχουμε και δουλειές να κάνουμε!
