Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Σόλων! Σόλων! Σόλων!

Ο Κροίσος ανέκραξε τρεις φορές το όνομα αυτό, ενόσω ήταν έτοιμος να καεί στην πυρά. Ο Κύρος, όταν το άκουσε ερώτησε πολύ περίεργος να μάθει ποιός ήταν αυτός ο Σόλων, τον οποίον μόνον αυτόν, ο Κροίσος επικαλέστηκε μέσα στην απόλυτη δυστυχία του…

Ακούγοντας τη γνωστή ιστορία ο Κύρος απελευθέρωσε τον Κροίσο, ενώ πρόσεξε από τούδε και εις το εξής να ακολουθεί το παράδειγμα του Σόλωνα.

Τότε ο Σόλων κέρδισε την φήμη, πως με μία του γνώμη έσωσε τον έναν βασιλιά και ΔΙΔΑΞΕ τον άλλον!

Αλλά απ΄ότι φαίνεται ο Σόλων (μέγιστος Έλλην φιλόσοφος εκ των επτά) αν και δίδαξε δύο “βαρβάρους” βασιλείς, δεν μπορεί να διδάξει σχεδόν τίποτα τους νεο-Έλληνες από την σοφία και το ήθος του.

Διότι έχουν ξεχασθεί οι σπουδαίοι νόμοι του και η σόφρων συμπεριφορά του.

Σε όσες/ους νοιώθουν και πιστεύουν πως η κατοχή της εξουσίας είναι ακλόνητη και η ξιπασιά ατιμώρητη, ας προσέξουν τα λόγια του προς τον Κροίσο:

“Να μακαρίζει κάποιος αυτόν (ή πολύ χειρότερα ο ίδιος τον εαυτό του), ο οποίος ζει και ακόμα κινδυνεύει είναι πράγμα αμφίβολο και και χωρίς αξία και μοιάζει με το να ανακηρύσσει νικητή και να στεφανώνει έναν αθλητή, ο οποίος αγωνίζεται ακόμα.”

Αλλά αυτό αφορά το ήθος και την αλαζονία της καλής τύχης είτε αυτή προέρχεται από τον πλούτο ή/και την εξουσία.

Και δεν θα περίμενα πολλά επ’ αυτού, αλλά δυστυχώς ο Σόλων έχει ξεχασθεί και για τους νόμους του, οι ανάγκες, οι οποίες ώθησαν τους Αθηναίους να τους θεσπίσουν παραμένουν σχεδόν ταυτόσημες τότε και τώρα.

Σημειώνω ενδεικτικά:

Σεισάχθεια: η επινόηση του Σόλωνα για την ελάφρυνση των χρεών των πολιτών προς τους πλουσίους.

Τότε όλος ο λαός ήταν χρεωμένος στους πλουσίους.

Αλλά δεν ήταν άδικος… ούτε ανεύθυνος λαοπλάνος. Αφού απαγόρευσε τον έως τότε δανεισμό με εγγύηση το σώμα τους, μείωσε τους τόκους και άλλαξε την ισοτιμία της μονάδας βάρους του νομίσματος. Μία μνα πλέον αντί αξίας 73 δραχμών ορίστηκε στις 100. Συνεπώς ξεπληρώνονταν τα χρέη, αλλά οι φτωχοί έδιναν πίσω το ίδιο μεν ποσό αριθμητικά, αλλά μικρότερο σε αξία και ωφελούνταν κατά 27%, ενώ ούτε και ζημιώνονταν εκείνοι, οι οποίοι έπαιρναν πίσω τα χρήματά τους!

Μεγαλοφυές;

Επίσης, θέσπισε ποινές για εκείνους, οι οποίοι έμεναν… άεργοι! Βλέπετε τα “επιδόματα” δεν έχουν θέση σε υγιείς κοινωνίες. Χαρακτηριστικό είναι πως με νόμο του Σόλωνα, ο γυιός δεν υποχρεούτο να συντηρεί τον πατέρα του, εάν εκείνος δεν τον έμαθε καμία τέχνη!

(Προσοχή στις έννοιες, άλλο άεργος και άλλο άνεργος).

Τέλος όρισε πως όποιος σε μία εμφύλια διαμάχη δεν ελάμβανε μέρος έχανε τα πολιτικά του δικαιώματα! Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προσπαθεί να εξασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα και να μένει αμέτοχος, χωρίς να πονά και να συμπάσχει με τα δεινά της πατρίδας του.

Αλλά εκτός από το ήθος και τους νόμους υπήρχε και η διορατικότητα.

Όταν ο μετέπειτα τύραννος Πεισίστρατος προσπαθούσε να καταλάβει την εξουσία προσεταιριζόμενος (και εξαπατώντας) τους φτωχούς, οι πλούσιοι έφευγαν φοβισμένοι.

Ο Σόλων απομακρύνθηκε λέγοντας πως είναι πιο μυαλωμένος από τους πρώτους και γενναιότερος από τους δεύτερους. Διότι οι πρώτοι δεν καταλαβαίνουν ενώ οι άλλοι δεν τολμούν να αντισταθούν στην τυραννία.

Και τα λόγια του, τα οποία πολλές φορές μνημονεύτηκαν είναι πως προηγουμένως ήταν ευκολότερο να εμποδίσουν την τυραννία, ενώ προετοιμαζόταν, τώρα όμως που οργανώθηκε και μεγάλωσε είναι μεγαλύτερο και λαμπρότερο κατόρθωμα να την ξεριζώσουν και να την αφανίσουν.

Σόλων! Σόλων! Σόλων!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)