Τι μου θύμισε η σημερινή (καλοδεχούμενη) επίσκεψη του Προέδρου της Γείτονος.
Όταν θέλαμε με τον πατέρα μου να σχολιάσουμε μία κατάσταση, όπως η σημερινή, ανατρέχαμε σε μία δική μας σκέψη σχετικά με τις θυσίες, τις οποίες προσέφεραν οι Αρχαίοι Έλληνες στους θεούς του Ολύμπου.
Ό,τι δεν τρωγόταν από τα σφαχτά, τα οποία θυσίαζαν, το πέταγαν στη φωτιά και το απέδιδαν στους θεούς. Με τον θαυμαστό αυτό τρόπο ΚΑΙ απολάμβαναν τα καλύτερα φιλέτα αλλά ΚΑΙ απέδιδαν τα οφειλόμενα με τη μυρωδιά της τσίκνας. Διότι και ότι δεν τρωγόταν πάλι ευωδιαστή μυρωδιά απέπνεε.
Όπως σήμερα. Καλοδεχούμενη μεν η επίσκεψη, αλλά μην έχουμε και ψευδαισθήσεις. Στη φωτιά πάντως ρίξαμε τα κόκαλα και το λίπος και η τσίκνα διαχύθηκε στον αέρα.
