(Οδηγίες χρήσεως)
Χθες το πρωί περνώντας από ένα σχολείο υπό κατάληψη άνοιξα συζήτηση με τους μαθητές καταληψίες… Ήταν πολύ μεγάλη η έκπληξή μου, όταν αμέσως διαπίστωσα πως ενώ τους μίλησα με σχετικά αυστηρό (αλλά και ευγενικό) τόνο η αντίδρασή τους ήταν πολύ θετική. Τους είπα πως δεν έχουν δικαίωμα να κλειδώνουν μία δημόσια περιουσία και ένα ίδρυμα και αντί να εισπράξω μία αρνητική επιθετικότητα (όπως υπέθετα) μου ετέθη το πολύ λογικό και ενδιαφέρον ερώτημα:
«Πείτε μας τι να κάνουμε»…
Αααα, τότε κατάλαβα! Αυτό λοιπόν είναι το ζητούμενο. Δεν είναι η κατάληψη ως κατάληψη, αλλά το ότι δεν γνώριζαν τι άλλο να πράξουν και το πως…
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο στο τι ειπώθηκε… θα σας αναφέρω μόνο πως το κλίμα αντεστράφη πλήρως, άνοιξαν την πύλη και επέτρεψαν στα άλλα παιδιά να μπουν στο σχολείο και βέβαια στο τέλος καταλήξαμε (μετά από σύντομη συζήτηση και όλα αυτά όχι πέραν των 10-15 λεπτών) να επισκεφθώ το σχολείο πάλι και να ακούσουν τις απόψεις μου.
Το πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας είναι πως έχει ξεχειλίσει από οργή, αλλά είναι εντελώς αποπροσανατολισμένη. Δεν γνωρίζουν τι και πως να πράξουν οι περισσότεροι. Βομβαρδίζονται από αντιφατικές και αλλοπρόσαλλες ειδήσεις και εκτιμήσεις πανικού με αποτέλεσμα να νοιώθουν εντελώς έρμαια των συνθηκών και των καταστάσεων…
Αυτό οφείλεται στην έλλειψη στιβαράς ηγεσίας σε μεγάλο βαθμό, στην περιρρέουσα καχυποψία, στην έλλειψη παιδείας και κατόπιν εγκυκλοπαιδικής μόρφωσης… Βλέπετε, όσοι σπέρνουν τον φόβο και τον πανικό γνωρίζουν πολύ (μα πολύ) καλά πως:
Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ – ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣ
Προχωρώ μετά από αυτά…
Το ζήτημα δεν είναι να μην είναι κάποιος Επαναστάτης, αλλά πώς να είναι αποτελεσματικός Επαναστάτης… Βλέπετε στην Ελλάδα γίνονται πάρα πολλά απλά για να γίνουν… και όχι για να επιτύχουν.
Συνηθίζεται να γίνονται καταλήψεις, συνηθίζεται να κάνουν το ένα ή το άλλο και στο τέλος χάνουν χωρίς να κερδίζουν τίποτα…
Προτού όμως αναφέρω το πώς να γίνει κάποιος αποτελεσματικός Επαναστάτης να σημειώσω το παρακάτω:
Υπάρχει όπως έγραψα προηγουμένως μία καχυποψία, ένα ερώτημα, γιατί τα γράφει αυτά όλα ο Τεύκρος και ο κάθε Τεύκρος; Είναι του κόμματος Α-Β-Γ ή προσπαθεί να «περάσει» κάποια γραμμή ή ένα σχέδιο;
Τίποτα αγαπητές/οί μου απ΄ όλα αυτά. Γράφω το αυτονόητο, το οποίο έχει σχεδόν ξεχαστεί:
Την ελεύθερη, ανεξάρτητη άποψή μου!
Συνεχίζω….
1ο Βήμα
Το πρώτο πράγμα, το οποίο απαιτείται για να γίνει κάποιος αποτελεσματικός Επαναστάτης είναι να διαθέτει τεράστια μόρφωση (ιστορική, κοινωνική, εγκυκλοπαιδική)… Ο Λένιν και ο Τρότσκυ ήταν «τέρατα» μορφώσεως. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους μεγάλους επαναστάτες. Ο Τσε Γκεβάρα ήταν γιατρός… Για τον Σπάρτακο δεν μπορώ να γράψω, γιατί δεν γνωρίζουμε πολλά, σίγουρα όμως ήταν εμπνευσμένος…
Συνεπώς η πρώτη επαναστατική σας πράξη είναι να αποκτήσετε ακριβώς αυτή τη μόρφωση.
2ο Βήμα
Το λεγόμενο «σύστημα» μπορεί να σας συντρίψει εάν συγκρουσθείτε ανοιχτά μαζί του. Με την αφηρημένη έννοια «σύστημα» εννοώ τις συνήθειες και τις παγιωμένες διαδικασίες, οι οποίες ισχύουν σε κάποια χώρα… Δεν μπορείτε να εντοπίσετε ακριβώς τι είναι το «σύστημα». Ωστόσο όλα μαζί τελικά το δημιουργούν ως μία ανεξάρτητη οντότητα. Μην συγκρουστείτε με το σύστημα. Γίνετε μέρος του και χτυπήστε το από τα μέσα.
Εάν μου αντιτείνετε πως με την ενσωμάτωσή σας θα απορροφηθείτε και πλέον δεν θα μπορέσετε να επιτύχετε τους στόχους σας, σας αντιλέγω απλά:
Δεν ήσασταν, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνετε επαναστάτες. Ο πραγματικός Επαναστάτης εκεί δείχνει την αξία του. Εάν λοιπόν πρόκειται με την αλλαγή των δεδομένων να πάψετε να έχετε επαναστατική στόφα, τότε μην ασχολείστε και χάνετε πολύτιμο χρόνο με δήθεν αντισυμβατικές συμπεριφορές. Άλλωστε ενταχθείτε στο σύστημα, ξεγελάστε το και χτυπήστε το εκ των ένδον.
3ο Βήμα
Μάθετε την ίδια τη ζωή, ζώντας την. Ο αποτελεσματικός Επαναστάτης γνωρίζει τις διαδικασίες ο ίδιος, βιωματικά. Δεν είναι θεωρητικός μόνο. Γνωρίζει πώς να κερδίσει έστω μία δραχμή (αγνοώ το ευρώ) ο ίδιος. Ο αποκομμένος επαναστάτης είναι ένας μελλοντικός παρανοϊκός δικτάτορας.
4ο Βήμα
Ο λεγόμενος «συγχρονισμός» (το timing). Το κάθε τι έχει ένα συγκεκριμένο χρόνο, ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας για να δράσετε. Άπαξ και χαθεί αυτό, τότε χάσατε το παιγνίδι. Ο συγχρονισμός δεν είναι αυτόνομο βήμα. Είναι ο συνδυασμός των τριών προηγουμένων. Ούτε και τότε αποτελεί σίγουρο ζήτημα. Αλλά σαφώς έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες εάν νοιώθετε πως κάθε τι έχει μία κατάλληλη στιγμή να απογειωθεί.
5ο Βήμα
Η εκμετάλλευση των εξαιρετικά ανεπαίσθητων οριακών συνθηκών. Η επανάσταση όσο καλά και να είναι οργανωμένη στο μυαλό σας εξαρτάται από μία απειρία συνθηκών εντελώς απρόβλεπτης εξέλιξης. Ο αποτελεσματικός Επαναστάτης θα πρέπει να γνωρίζει να λειτουργεί σε χαοτικές συνθήκες. Ο Επαναστάτης είναι φίλος του Χάους και προσπαθεί να εκμεταλλευθεί και την τελευταία λεπτομέρεια ή μάλλον πιο σωστά να συντονισθεί με το χάος και να «ρέει» μέσα στην τυρβώδη και άστατη ροή του…
Πόσο εφαρμόσιμα είναι τα προηγούμενα 5 βήματα;
Χμ…
