Η Αμερικανίδα ηθοποιός Ρου ΜακΚλάναχαν είχε κάποτε δηλώσει πως στην Αγγλία ένας ηθοποιός είναι… ηθοποιός αφού τα περισσότερα τμήματα της εργασίας τους γίνονται στο Λονδίνο. Το πρωί μπορούν να κάνουν τηλεόραση, το απόγευμα κινηματογράφο και το βράδυ να παίζουν στο θέατρο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες η διαφορετική γεωγραφική κατανομή δημιούργησε κάποιες προκαταλήψεις. Φυσικά και υπάρχουν ηθοποιοί, οι οποίοι διαπρέπουν και στους τρεις τομείς, αλλά πρέπει να γκρεμίσουν οι ίδιοι τους τοίχους της προκατάληψης προκειμένου να το αποδείξουν, ότι δηλαδή είναι εξ΄ ίσου καλοί παντού.
Η δική μου εμπειρία και όχι μόνον σε αυτόν τον τομέα είναι πως το προηγούμενο ισχύει σε αρκετούς χώρους. Δεν μπορώ να κατανοήσω πως ένας καλός χειρουργός δεν είναι προηγουμένως καλός ιατρός, ούτε ένας μηχανικός ειδικευμένος στις μεταλλικές κατασκευές δεν είναι προηγουμένως ένας καλός πολιτικός μηχανικός. Η επιστήμη είναι πάντοτε μία και διαφέρουν τα τεχνικά δεδομένα του συγκεκριμένου χώρου. Το ίδιο και η τέχνη.
Ο ηθοποιός υποκρίνεται – υποδύεται άρα είτε παίζει στην τηλεόραση, το θέατρο ή τον κινηματογράφο θα πρέπει να μπορεί να αποδώσει σε όλες τις συνθήκες. Απλώς αλλάζουν οι… προδιαγραφές, για να χρησιμοποιήσω μία έκφραση του τεχνικού κόσμου.
Αυτό βέβαια απαιτεί μία σημαντική προετοιμασία ικανότητας εναλλαγής του καλλιτεχνικού “ύφους” ανά περίπτωση. Ίσως όμως είναι και η γοητεία της υπόθεσης.
