Ο φωτισμός είναι όπως οι πηχυαίοι τίτλοι των εφημερίδων. Όσο πιο μεγάλοι και προκλητικοί, τόσο πιο κούφιο το περιεχόμενο του άρθρου και η ποιότητα της εφημερίδας!
Ο φωτισμός είναι έκφραση “αριστοκρατίας”. Δεν πρέπει να κραυγάζει το περιεχόμενο. Προσέξτε την διαφορά του πραγματικά πλουσίου και εκείνης/ου, ο οποίος αποκτά πολλά χρήματα. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και με τον φωτισμό.
Το θέμα αυτό μας είχε απασχολήσει διεξοδικά και είχαμε συζητήσει λεπτομερώς με τον Achilleas Efthimiou το πλάνο. Τούτο διότι έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν από τα αρχικά ήδη στάδια της αποκατάστασης του κτιρίου, προκειμένου να τοποθετηθούν οι ηλεκτρολογικές υποδομές.
Έχει σημασία και η αρχιτεκτονική του κτίσματος. Δεν φωτίζεις με τον ίδιο τρόπο επίπεδες επιφάνειες γυμνού σκυροδέματος (beton) και επιφάνειες ενός Γοτθικού ναού! Πάντοτε όμως η υποβλητικότητα του αποτελέσματος έγκειται στο… λιγότερο και σε αυτό, το οποίο προκαλεί τη φαντασία να λειτουργήσει.
Θα τολμούσα να γράψω πως η επιτυχία του φωτισμού ευρίσκεται στο ακριβώς αντίθετό του, στο… σκοτάδι! Όπως και στη ζωή εξ’ άλλου!
