Στην Ελλάδα, ως …άγνωστον, επικρατούν πολλές πραγματικότητες:
Μία είναι της εκάστοτε κυβερνήσεως, άλλη των επιχειρηματιών, άλλη των ειδησεογραφικών μέσων, άλλη των εργαζομένων, άλλη των ελεύθερων επαγγελματιών…
Κάθε μία είναι εντελώς διαφορετική από την άλλη. Συμβαίνουν ωστόσο δύο “ωραία”:
1. Ο κάθε ένας γνωρίζει πολύ καλά για τις πραγματικότητες του άλλου, άρα πρακτικά κανένας δεν μπορεί να κοροϊδέψει τον άλλον (εκτός από κάποιες ατυχείς ή αφελείς ομάδες) και
2. Όλοι διατείνονται εν γνώση τους πως ανήκουν σε …άλλη πραγματικότητα από αυτήν στην οποία γνωρίζουν πολύ καλά ότι ανήκουν.
Μέχρι εδώ είναι αρκετά σαφή τα πράγματα και μπορεί να λειτουργεί η χώρα επαρκώς.
Το πρόβλημα έγκειται στο εάν λαμβάνονται οι αποφάσεις από κάποιον, ο οποίος ανήκει στην δική του πραγματικότητα με τα δεδομένα μιάς άλλης στην οποία δεν ανήκει… Τότε αναμένονται τραγικές αστοχίες…
