Χθες αργά το βράδυ παρακολούθησα ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ σχετικά με το πως… γυρίστηκε ένα… άλλο ντοκιμαντέρ (και αναφέρομαι στο θαυμάσιο Night Will Fall) του Sidney Bernstein με τη συνδρομή του Alfred Hitchcock.
Περιέγραφε τα γεγονότα και συγκεκριμένα την ανακάλυψη των στρατοπέδων συγκεντρώσεως και τις αρχικές αντιδράσεις τεράστιας έκπληξης, αλλά και την “διαχείριση” των επιζώντων…
Ένα σημείο, το οποίο το γνώριζα αλλά μου το υπενθύμισε χθες η εκπομπή ήταν η ταχύτητα… “ανάκαμψης” των κρατουμένων. Μέσα σε 2-3 εβδομάδες οι “ζωντανές σκιές” από την απόλυτη εξαθλίωση επανέρχονταν στην ανθρώπινη διάσταση τους… Μόλις μάλιστα ο στρατός μοίραζε τα πρώτα ρούχα άρχιζε και η ταχύτατη επανασύνδεση με την ζωή… Αυτό επισημάνθηκε ιδιαιτέρως και είναι ένα από τα λαμπρά σημεία της ταινίας…
Όσο εύκολα (;) μπορεί ένας άνθρωπος να εξαθλιωθεί από τις συνθήκες της ζωής, άλλο τόσο εύκολα μπορεί και να ανακάμψει.
Θα έλεγα μάλιστα πως απαιτείται τεράστια ενέργεια προς την “φορά” (κατεύθυνση) της εξαθλίωσης και ελάχιστη προς την “φορά” της ανάκαμψης.
Αυτό είναι ένα θαυμαστό παράδοξο, διότι αντιβαίνει στους (υποτιθέμενους) νόμους της (αυθαίρετης) λογικής…
Δείτε από την ιστορία πόση προσπάθεια απαιτείται για να εξαθλιώσεις ανθρώπους και τι τεράστιους μηχανισμούς πρέπει να ενεργοποιήσεις (από πολέμους, δικτατορίες, βία, κρίσεις… οτιδήποτε) και πόσο εύκολα (και με ελάχιστα μέσα) μπορείς να επιτύχεις το αντίθετο… (ένα κομμάτι ρούχο αρκεί πολλές φορές, για να μεταφέρει έναν άνθρωπο από την κόλαση στην ζωή)!
Αυτό, προφανώς ισχύει και σε κάθε πραγματικότητα (προσωπική, κοινωνική, πολιτική, οικονομική), όπου αυτό, το οποίο θεωρείται “φορά” προς την εξαθλίωση υλοποιείται με κόπο, ενώ αυτό, το οποίο θεωρείται “φορά” προς την ανάκαμψη απαιτεί ελάχιστα… εντελώς αντίθετα από την κοινή λογική…
Κι όμως! Για δείτε! Ο ανθρώπινος νους κρατά μόνο την πρώτη εκδοχή, της “φοράς” προς την καταστροφή και αυτή θεωρεί μόνιμη και δεδομένη (ενώ είναι τόσο δύσκολη) και όχι την απείρως ευκολότερη “φορά” προς τα άνω…
Κοινώς: είναι πολύ δύσκολο να δυστυχήσεις και πολύ πιο εύκολο να ευτυχήσεις…
(Ισχύει και για τις οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις).
Το τελευταίο κρατήστε το, σκεφθείτε και αξιολογήστε…
