Σήμερα το πρωί περπατώντας προς το γραφείο μου, άκουγα σποραδικές συζητήσεις στα καφενεία ή στις πρωινές ουρές των τραπεζών σχετικά με τις νέες εξελίξεις… Το “νέο” μνημόνιο! Φυσικά τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν, όπως μπορούσα να ακούσω για ελάχιστα δευτερόλεπτα…
Πόσο λάθος!
Για πολλούς υπάρχει η αίσθηση, μίας νέας εποχής, διαφορετικής από μόλις χθες… Κάποιοι τη συγκρίνουν με την συμπτωματικά αντίστοιχη επέτειο της μεταπολίτευσης… Κάποιοι άλλοι με μία επώδυνη πλην όμως απολύτως αναγκαία εξέλιξη…
Πόσο λάθος!
Η Ελλάδα σήμερα δεν άλλαξε σελίδα… Μάλλον ξεκίνησε να κλείνει το πολύ σκληρό εξώφυλλο του Α΄ τόμου (άγνωστων πόσων ακόμα) μιας πολύ δύσκολης συνέχειας…
Παρασυρμένη από την εξαιρετική μικρότητα του αναστήματος των αρχηγών των κυρίαρχων κομμάτων εγκλωβίστηκε στο δίλλημα ενός κακού μνημονίου ή ενός καλύτερου μνημονίου… ή έστω μίας καλύτερης συμφωνίας ή μιας διαγραφής του μνημονίου… Η πρόσφατη αλλαγή στην εξουσία (προσοχή όχι ηγεσία) είναι αντίστοιχη με την αλλαγή μεταξύ του Σουλτάνου Μεχμέτ Ε΄ (προτελευταίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και του Μεχμέτ ΣΤ΄(τελευταίου Σουλτάνου) απογόνων του περιβόητου ερυθρού Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄…
Παρασυρμένη από την εξαιρετική μικρότητα του αναστήματος των αρχηγών των κυρίαρχων κομμάτων εγκλωβίστηκε στο δίλλημα ενός κακού μνημονίου ή ενός καλύτερου μνημονίου… ή έστω μίας καλύτερης συμφωνίας ή μιας διαγραφής του μνημονίου… Η πρόσφατη αλλαγή στην εξουσία (προσοχή όχι ηγεσία) είναι αντίστοιχη με την αλλαγή μεταξύ του Σουλτάνου Μεχμέτ Ε΄ (προτελευταίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και του Μεχμέτ ΣΤ΄(τελευταίου Σουλτάνου) απογόνων του περιβόητου ερυθρού Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄…
Οι μάλλον ιδιαίτερα ευφυείς όσον αφορά τη ζωή Λατίνοι πίστευαν το σοφό ρητό:
“non progredi est regredi”,
(μη πηγαίνοντας προς τα εμπρός, κινείσαι πίσω)…
“non progredi est regredi”,
(μη πηγαίνοντας προς τα εμπρός, κινείσαι πίσω)…
Η Ελλάδα και μαζί της ο Ελληνικός λαός πιστεύοντας σε χίμαιρες και δομές του 1453 απέτυχαν να ξεπεράσουν το προηγούμενο δίλλημα και να εγκλωβιστούν σε ένα βαρύτατο μνημόνιο έως το 2018, το οποίο θα ακολουθήσει ένα ακόμα βαρύτερο… εκτός…
…
Θα τολμήσω να αντιπαραβάλλω την αντίδραση ενός νεαρού τότε αξιωματικού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος στις 23 Απριλίου του 1920, όντας καταδικασμένος σε θάνατο από τον Σουλτάνο εγκαταστάθηκε στην Άγκυρα ιδρύοντας το σύγχρονο Τουρκικό κράτος, μη αναγνωρίζοντας στη συνέχεια ως ντροπιαστική και ατιμωτική την υπογραφείσα από την Οθωμανική κυβέρνηση συνθήκη των Σεβρών της 10ης Αυγούστου…
…
Θα τολμήσω να αντιπαραβάλλω την αντίδραση ενός νεαρού τότε αξιωματικού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος στις 23 Απριλίου του 1920, όντας καταδικασμένος σε θάνατο από τον Σουλτάνο εγκαταστάθηκε στην Άγκυρα ιδρύοντας το σύγχρονο Τουρκικό κράτος, μη αναγνωρίζοντας στη συνέχεια ως ντροπιαστική και ατιμωτική την υπογραφείσα από την Οθωμανική κυβέρνηση συνθήκη των Σεβρών της 10ης Αυγούστου…
(Η συνθήκη των Σεβρών ήταν η κορυφαία στιγμή του Ελ. Βενιζέλου και της μεγάλης Ελλάδος), η οποία όμως διήρκησε λίγο περισσότερο από 2 χρόνια και με τραγική κατάληξη…
Το ζητούμενο ήταν και είναι για την Ελλάδα ο απεγκλωβισμός από τις νοοτροπίες, οι οποίες οριστικά εγκαταστάθηκαν το 1453 με την πτώση της Κωνσταντινούπολης και την ίδρυση ουσιαστικά της νέας Ελλάδας… (ναι μην εκπλήσσεστε• το 1828, απλά απελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς, όχι από την Οθωμανική νοοτροπία)…
Το ενδεχομένως θετικό σήμερα είναι πως διανύουμε την εποχή του τελευταίου Σουλτάνου Μεχμέτ ΣΤ΄ της παρηκμασμένης και κουρασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η επόμενη ημέρα έχει υψηλές πιθανότητες να ανατείλει με την έλευση ενός Κεμάλ Ατα-Έλλην, (δεν είναι κατ’ ανάγκην πρόσωπο), όπου πλέον το κυρίαρχο ερώτημα θα είναι αυτό της αλλαγής ή μη νοοτροπίας…
Τότε και μόνο τότε η Ελλάδα θα απαλλαγεί από μνημόνια και ψευδοδιλλήματα και θα μπορέσει να αποφασίσει εάν θα ακολουθήσει τον δρόμο της προόδου και του (χαμένου πλέον) πολιτισμού της και κυρίως ήθους…
Α! Ξέχασα να το αναφέρω! Ο νεαρός αξιωματικός επρόκειτο για τον Κεμάλ Ατα-Τούρκ… τον επονομαζόμενο “Σταχτή Λύκο”…
