Ο Όμηρος κάποτε έγραψε για τα πιθάρια του Δία: το ένα γεμάτο αγαθά και το άλλο γεμάτο συμφορές. Αυτό το έμαθε από τον Θεό των Δελφών, Απόλλωνα, ο οποίος αποκάλεσε τον ίδιο τον Όμηρο καταραμένο και ταυτόχρονα ευτυχισμένο, επειδή γεννήθηκε να είναι και τα δύο!
Το να είναι λοιπόν κάποιος άνθρωπος ευτυχισμένος ενώ είναι καταραμένος δεν είναι ασύμβατο. Αλλά το να είναι ευλογημένος και ταυτόχρονα δυστυχισμένος αποτελεί ύβριν. Και η ύβρις επισείει σκληρή τιμωρία.
Επισείει ή νομίζουμε;
