Δεν με απασχολεί τόσο τι δρόμοι αθλιότητας ανοίγονται, αλλά πως υπάρχουν τόσοι πολλοί πρόθυμοι να τους ακολουθήσουν…
Ένα βαγόνι μονάχο του στην κατηφόρα και χωρίς φρένα δεν θα σταματήσει ομαλά. Αλλά ας μην ενδίδουμε σε αυτό. Ας προσπαθήσουμε να το σταματήσουμε. Σε κάθε περίπτωση συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη επιμονή για την ανάσχεση της πορείας προς την κατηφόρα (δεν είμαι καταστροφολόγος, κάθε άλλο).
Μπορεί και να αλλάξει.
Καλημέρα σας με κάθε αγωνιστική διάθεση και δροσερή (παρά την Αφρικανική σκόνη) αισιοδοξία. Εξ΄ άλλου εμένα μου αρέσει η έρημος!