Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Η Προειδοποίηση της Ιστορίας και Η Απρόσμενη Αλήθεια

Εάν παρακολουθήσετε ντοκυμανταίρ σχετικά με την άνοδο του ναζισμού στην Γερμανία και δείτε συνεντεύξεις Γερμανών μεγάλης ηλικίας θα προσέξετε πως εκτός από την εξαιρετικά κακόγουστη επίπλωση των κατοικιών τους, όλοι ισχυρίζονται ότι δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα.

Αναφέρομαι σε απλούς ανθρώπους, (γυναίκες και άνδρες), οι οποίοι διατείνονται πως το 1933 ήταν αδύνατον να προβλέψουν τι επρόκειτο να συμβεί σε 12 χρόνια (η καταστροφή, το ολοκαύτωμα, ο παγκόσμιος πόλεμος).

Αυτό είναι ένα αηδιαστικό ψεύδος. Και είναι τόσο χαρακτηριστικό, ώστε ούτε τα σημάδια συσπάσεων του προσώπου τους δεν μπορούσαν να κρύψουν. Ούτε καν το προσπαθούσαν.

Είναι μία τεράστια απάτη να ισχυρίζεται κάποιος πως εξαπατήθηκε.

Στην συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών το πρόβλημά τους δεν ήταν ο ναζισμός και δεν μετάνιωσαν για αυτό, αλλά η ήττα τους.

Τα αρχεία της Γκεστάπο σχεδόν παντού κάηκαν πριν την έλευση των συμμάχων. Σχεδόν παντού. Στο Βύρτσμπουργκ, (Würzburg) ωστόσο δεν πρόλαβαν. Το τεράστιο αρχείο των καταγγελιών μίας πόλης εκατό χιλιάδων κατοίκων αποκάλυψε κάτι το εντυπωσιακό. Σε ολόκληρη την πόλη υπήρχαν μόλις 28 αξιωματικοί της Γκεστάπο. Η πόλη ήταν μία Γκεστάπο και ο χαφιεδισμός κυριαρχούσε σε απίστευτο βαθμό, σύνηθες χαρακτηριστικό των ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Το απρόσμενο συμπέρασμα:

Δεν είναι οι ηγεσίες, οι οποίες καθορίζουν εκ των άνω τις πολιτικές και τις νοοτροπίες, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Η βάση με τα μηνύματά της και την συγκεκριμένη της νοοτροπία καθοδηγεί τις ηγεσίες να πράττουν στην κατεύθυνση προς την οποία η ίδια επιθυμεί.

“Τι μπορούσες να κάνεις όταν όλοι χαιρετούσαν ναζιστικά μέσα στο πλήθος;” αναρωτιέται μία Γερμανίδα.

Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι απλοί πολίτες, δεν είναι ο λαός αθώος. Οι ηγεσίες αποτελούν το προϊόν τους. Καμία ηγεσία δεν θα μπορούσε να σταθεί εάν δεν υπήρχε έστω και σιωπηλά (ή με την απάθεια) η έγκριση από την σχετική πλειοψηφία.

Η εμπειρία καταδεικνύει πως ένα αμιγές ποσοστό 33-35% κάθε πληθυσμού (με δικαίωμα ψήφου), μπορεί να επιβάλει τις απόψεις της. Αυτό με την απάθεια-ανοχή ενός υπολοίπου 33%. Συνεπώς οτιδήποτε συμβαίνει σε μία χώρα πρακτικά έχει την έγκριση του 66-67% των πολιτών της τουλάχιστον.

Αυτό σήμερα με αφορμή την σφαγή των Καλαβρύτων.

Γνωρίζεις!

 

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)